سرمایه‌ها و ثروت‌های یک کشور شامل سرمایه‌های مادی و معنوی است، سرمایه‌های معنوی می‌تواند شامل نیروی انسانی گذشته و حال و آثار به جا مانده از آنها باشد، برخی ثروت‌های ملی هم، ذو وجه هستند، هم ارزش طبیعی- ملی و میراث فرهنگی دارند و هم ارزش مادی.
این سرمایه‌های معنوی در قبال حفظ و نگهداری با پذیرش گردشگر می‌توانند به کارآفرینی و تولید ثروت و درآمد بینجامند.
حدود 10 سال قبل، آماری از درآمد گردشگری ترکیه منتشر شد که نشانگر اهمیت گردشگری و جلب توریست در آن کشور بود. در آن سال‌ها، درآمد 40 میلیارد دلاری ترکیه با درآمد حاصل از فروش نفت ایران برابری می‌کرد!
کشور باستانی ما هم بصورت بالقوه، واجد آثار باستانی و آثار طبیعی - ملی زیادی است که تاکنون آنطور که شایسته و بایسته بوده از آنها بهره‌برداری مناسب صورت نپذیرفته است.
آثار باستانی ثبت شده در شهرستان ساوه به اعداد سه رقمی رسیده است، اما هنوز هم هستند آثاری که مغفول باقیمانده و گرد فراموشی و بی‌توجهی بر آنها نشسته است.
یکی از این آثار طبیعی - ملی در 28 کیلومتری غرب ساوه در روستای نیوشت در جوار بقعه تاریخی امامزاده عبدالله واقع است. البته برخی افراد مطلع محلی این بقعه را متعلق به بانو فاطمه فرزند شجاع مرداویج از آل‌زیار می‌دانند.
در هر صورت این درخت چنار کهنسال که محیطش با دست به دست دادن هفت مرد کامل می‌شود، دارای قدمت بیش از هزار سال است که البته سنجش دقیق سن آن نیاز به بررسی کارشناسی دارد.
این زیستمند عبرت‌آموز در خلال این سال‌ها زخم تیغ یادگاری و درد سوزش آتش را بارها از انسان‌های بی‌وفا بر تنش تحمل کرده است، اما از پس این سال‌ها سبز و استوار در کنار این مزار، راست‌قامت باقیمانده است.
به نظر می‌رسد زمان آن رسیده است که با ثبت این اثر طبیعی- ملی توسط میراث فرهنگی، کمی به این زیستمند آبرومند ادای دین کرده و با حفظ بهتر آن به حفظ محیط زیست خود کمک کنیم.
شکی نیست که اینکار فواید بسیاری دارد که درآمد گردشگری، یکی از آنهاست.
