چرایی انتخاب 17 مردادماه به عنوان روز خبرنگار به دلیل شهادت شهید محمود صارمی است که دو مفهوم دارد اولا ایستادگی خبرنگار به عنوان نماد روشنگری و عدالتخواهی در برابر جهل و خودکامگی و ثانیا ارزش نهادن و تقدس بخشیدن قلم با اهدای خون یک خبرنگار حق طلب؛ پس اولین و مهمترین پیام روز خبرنگار همین روشنگری در جامعه در قبال جهل است.
کار خبرنگار در قالب یک رسانه کمک به ایجاد نشاط اجتماعی و بالا بردن سطح امید به زندگی در جامعه است و انعکاس یک خبر نشات گرفته از رنج و ازخودگذشتگی خبرنگار است. خبرنگار با رعایت انصاف و عدالت و بدون موضع گیری خاص در راستای عمل به رسالت خویش به انتشار وقایع و خبرهای گوناگون و نیز کاستی های و معضلات اطراف خویش می پردازد.
در قرآن کریم که خبرنامه‌ای است که تبشیر و انذار آن قطعی و حتمی است، همواره واژه مبشرا و جنبه تبشیری وحی، مقدم بر جنبه تنذیری پیام های الهی بوده است و از این روست که مقام معظم رهبری همواره تاکید می‌فرمایند، رسانه ها اخبار امید بخش مخابره کنند.
البته باید رسانه ها مراقب باشند اخبار امید بخش نباید به گونه ای باشد که از آن بوی اغراق، وارونه سازی، اغواگری و مخابره خبری دروغ با لعاب شفافیت و صداقت کاذب به مشام برسد و از این جهت باید مسوولانه و عالمانه به آسیب شناسی رسانه های جامعه امروزی خود بپردازیم.
از دیگر سوی باید با پرهیز از کلیشه ای شدن برگزاری روز خبرنگار ، بیان مشکلات خبرنگاران را جایگزین مداحی غیر واقعی از این قشر شریف کنیم چرا که واقعیت جامعه خبرنگاری اینگونه نیست و خبرنگاران و خانوارهایشان نه اوضاع معیشتی درست و حسابی دارند و نه امنیت شغلی مناسبی و از آن گذشته و با کوچکترین انتقاد یا خودشان و یا مجموعه رسانه شان مورد برخورد قرار می گیرند که این به نوعی مهجور ماندن جایگاه رسانه در برخی از اصول مصرح در قانون اساسی است.
خبرنگار تا زمانی که از مسوولی حمایت بی چون و چرا بکند و اسیر منم منم های برخی مسوولین و انعکاس دهنده برخی اقدامات صوری و رفتارهای سطحی باشد بسیار عزیز و محترم است اما آن هنگامی که بخواهد استقلال و شرف خود را حفظ کند مورد غضب قرار می گیرد و این یعنی استفاده ابزاری عده ای از رسانه ها و خبرنگاران وبی احترامی مطلق به قداست قلم و شعور افکار عمومی در یک جامعه مدنی.
علی فرقانی - خبرنگار خبرگزاری ایسنا
