رئیس سازمان عشایر استان مرکزی، گفت: پدیده خشکسالی موجب مهاجرت افزون بر 15 درصد جمعیت عشایری استان مرکزی شده است.
علی اکبر منصوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، منطقه مرکزی، از پدیده خشکسالی به عنوان یکی از مخاطرات طبیعی یاد کرد که آسیب جدی به حوزه کشاورزی و دامداری وارد می‌کند و گفت: اقتصاد عشایر بر مبنای رونق کشاورزی و دامداری است و کوچکترین تهدیدها اقتصاد و اشتغال آنان را تحت تاثیر قرار می دهد و آنان بالاجبار برای تامین معیشت خود دست به مهاجرت می‌زنند.
وی کم آبی چشمه‌ها و چاه‌های مالداری را از تبعات و پیامدهای پدیده خشکسالی دانست و گفت: ادامه روند بی آبی و کاهش باران موجب خالی شدن استان از جمعیت عشایری شده و مهاجرت اجباری آنان به استان هایی که از منابع آبی مطلوبتری برخوردار هستند، صورت خواهد گرفت.
این مقام مسئول در سازمان عشایری استان مرکزی در ادامه با اشاره به سکونت 90 درصد از عشایر استان مرکزی در ساوه و زرندیه، اظهار کرد: این دو شهرستان کم‌بارش ترین نقاط استان مرکزی به شمار می‌روند و خشکسالی در این دو منطقه موجب کاهش پوشش گیاهی و مراتع شده و تغذیه دام را با مشکل مواجه کرده است.
وی عمده اشتغال عشایر را فعالیت در حوزه دامداری دانست و گفت: اقتصاد عشایر استان با پرورش 330 هزار دام سبک و 15 هزار دام سنگین تامین می شود و سهم 20 درصدی از تولید گوشت قرمز استان را به خود اختصاص داده‌اند.
وی با اشاره به سکونت 770 خانوار عشایری در استان مرکزی با جمعیتی بالغ بر پنج هزار نفر، گفت: در طول سال همواره حدود 100 خانوار از عشایر استان قم و برخی دیگر از شهرهای همجوار به جمعیت عشایری استان افزوده می شوند.
منصوری ادامه داد: 19 کانون عشایری در ساوه، 21 کانون در زرندیه، یک کانون در راوه دلیجان و یک کانون در قره‌کهریز خمین وجود دارد که در شهرستان زرندیه مناطق قطعه چهار و قطعه سه و قطعه خرقان و در شهرستان ساوه مناطق ییلاقی گزل‌دره، شریف آباد، رزن همدان و قشلاقی انجیلاوند، کوهپنگ، حاجی آباد و طرازناهید محل استقرار عشایر هستند .
وی از جمعیت عشایری استان مرکزی به عنوان متنوع ترین جمعیت عشایری کوچروی کشور یاد کرد که در این استان زیست موقت دارند و افزود: عشایر ایل مغان، شاهسون بغدادی که جایگاه اصلی آنان استان اردبیل است، عشایر ایل سنگسری که جایگاه اصلی آنان استان سمنان، تهران و البرز است، عشایر طایفه کله کوهی و کردکلهر که زیست اصلی آنان در استان فارس و کرمانشاه است و نیز عشایر ایل ذلکی که جایگاه اصلی آنان لرستان و خوزستان است در شهرهای ساوه، زرندیه، خمین و دلیجان زیست موقت دارند.
