خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - یادداشت روز

حجت‌الاسلام مصطفی کفیلی – فعال فرهنگی

اولین شب زمستان در فرهنگ ما یلداست، شبی که تنها یک دقیقه از شب قبل و بعدش طولانی‌تر است، همین. پس از این حیث خصوصیتی ندارد چراکه تنها چیزی که در بین ما ارزش ندارد زمان است!

شبی که آثارش در ادبیات و فرهنگ ایران و برخی کشورهای فارسی زبان خودنمایی می‌کند.

آنچه یلدا را در بین شب‌ها ممتاز می‌کند سنت دیرینه‌ایست که از گذشته تا امروز در آن برگزار شده و می‌شود. یلدا بهانه‌ای برای جمع شدن فرزندان، فامیل و خویشاوندان دور هم و به گرد بزرگان فامیل، تازه شدن دیدارها، خاطره‌گویی بزرگترها، شعر خوانی، تنقلات و میوه خوردن تا پاسی از شب است.

یلدا سنت ارزشمندی است که اگر به دور از افراط و تفریط برگزار شود بسیار پسندیده است، چراکه ثمره‌اش نزدیک شدن دل‌ها، از بین رفتن فاصله‌ها و پاتکی فرهنگی به فناوری‌های جدید است که تلاش می‌کنند انسان را به فردگرایی و انزواطلبی سوق دهند.

قدر بدانیم آنچه را نیاکان‌مان برایمان به ارث گذاشته‌اند، قدر حضور بزرگترهای‌مان را قبل از اینکه از بین ما بروند بدانیم، قدر یکدیگر را بدانیم، دلهای‌مان را جایگاه مهر و محبت نسبت به هم قرار دهیم که دنیا مثل برق و باد می‌گذرد و آنچه می‌ماند خاطره است.

بیایید یلدای امسال را بدون وای‌فای و اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و ... بگذرانیم که بزرگترین آفت زندگی خانوادگی ما شده‌اند. گوشی‌ها را در حالت سکوت قرار دهیم، چند حدیث از اهل بیت(ع) برای نورانی شدن محفل انس‌مان، بخشی از شاهنامه فردوسی و چند غزل از حافظ و چند حکایت از سعدی می‌تواند جمع‌‌مان را به فیض کامل برساند و توشه ای از معرفت همراهمان‌ کند .

خاطرات گذشته را بازگو کنیم تا فرزندان‌مان به گذشته وصل شوند و در پایان از خدای بزرگ و مهربان برای کشور عزیزمان زمستانی سرشار از برف و باران آرزو کنیم و یادمان باشد که کسانی بضاعت تهیه مقدمات یلدا را ندارند، بفکرشان باشیم.