مدیرعامل مؤسسه مردمنهاد دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه از کشتار چهارمین "سیاهگوش" (LyNX) در سه سال اخیر در بخش نوبران ساوه خبر داد.
مهدی فرقانیپور اظهار داشت: تا قبل از کشتار سیاهگوش در اردیبهشتماه سال 1391 در روستای عباسآباد بخش خرقان شهرستان زرندیه حتی اداره کل محیط زیست استان مرکزی نیز از وجود این گونه کمیاب بیخبر بود.
وی با بیان اینکه نام علمی این سیاهگوش (LyNX) است، ادامه داد: سیاه گوش ایرانی از نظر جثه از سایر گونهها بزرگتر است انتهای دم سیاهگوش بریده به نظر میرسد و گوشهای بزرگ این حیوان در قاعده پهن و در انتها نوکتیز بوده که با دستهای از موهای سیخ شده به طول چهار تا هفت سانتیمتر آراسته میشود.
وی اضافه کرد: سیاهگوش برای انسان موجودی کاملا بیآزار است این حیوان میتواند از نظر طول به سه متر و از نظر وزن تا 38 کیلوگرم نیز برسد. هر چند پوست خال خال مانندش، شباهت آن را به پلنگ بیشتر میکند اما این حیوان به هیچ وجه مانند پلنگ، حالت تهاجمی ندارد.
وی بیان کرد: این حیوان دارای پاهای بلند، دم کوتاه و پشمالو با موهای بلند ریش مانند است. این حیوان در انتهای بیرونی گوشهای خود به طول چهار سانتیمتر موهای بلند مشکی دارد و به همین دلیل به سیاهگوش شهرت یافته است.
وی افزود: طی سه سال اخیر طبق اسناد و مدارک موجود چهار سیاهگوش در مناطق خرقان و نوبران ساوه کشته شدهاند.
این فعال محیط زیست و حیات وحش اضافه کرد: در سال 1389 نخستین سیاهگوش در منطقه چار حد بخش خرقان توسط یکی از زنبورداران مهاجر، در سال 1390 در منطقه عباسآباد خرقان توسط سگهای گله و چوپانها، در سال 1390 در منطقه مراغه توسط سگهای گله و در روزهای اخیر سال جاری در منطقه آسکین بخش نوبران ساوه باز هم توسط سگهای گله و گلهداران قمی که به صورت غیرمجاز در منطقه تردد میکردند کشته شدهاند.
وی تصریح کرد: سالهاست که مراتع حاصلخیز ساوه به دست گلهداران غیر مجاز از شهرهای مجاور مورد تاخت و تاز قرار گرفته و آنها علاوه بر نابودی مراتع باعث نابودی حیات وحش بینظیر این منطقه میشوند.
فرقانیپور تصریح کرد: جای آن دارد که مردم و مسئولان نسبت به حفظ طبیعت و حیات وحش؛ این سرمایههای ملی، ژنتیکی، حساسیت بیشتری به خرج دهند.