يکي از مهمِ‌ترين ضرورت‌های معابر وجود سرعت‌گيرها در خيابان‌ها و کوچه‌هاست اما، بسیاری از مردم از وجود سرعت‌گیرهای غیرقانونی و غیرعلمی و یا بعضا اشکال در طرح هندسی آنها در جاده‌های درون‌شهری و برون‌شهری انتقاد دارند و برخی دیگر نیز وجود آنها را موجب کاهش تصادفات جاده‌ای و رانندگی ایمن در معابر می‌دانند.
در همین رابطه عضو شورای اسلامی شهر ساوه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی اظهار کرد: برخی شهروندان در تماس‌هایی با نمایندگان خود در شورای شهر اعلام می‌کنند که نصب سرعت‌گير در کوچه‌ها يک نياز ضروري شده و در صورت نبود آن کمبودي در خيابان يا کوچه احساس مي‌شود و برخی دیگر گلايه‌مندند که سرعت‌گيرها به جلوبندي خودرو آسيب جدي وارد کرده و باعث اتلاف وقت، ترمز ناگهانی و تصادف می‌شوند.
وی با بیان اینکه می‌بایست هر مشکلي را در قالب طرح مسئله با روش علمي نگاه و در جهت رفع آن اقدام کرد، افزود: تمام اين مشکلات از عده‌اي کوچک در جامعه شروع شده و تسري پيدا مي‌کند و گاه در مسائلي بي‌نظمي آنچنان در سازمان يا جامعه حاکم مي‌شود که اگر کسي بخواهد نظم را ايجاد کند خود، عامل بي‌نظمي شناخته شود در این حالت برای مثال رانندگي با سرعت مجاز مصداق بی‌نظمی شناخته خواهد شد.
وی در ادامه با اشاره به معایب احداث سرعت‌گیرها گفت: اگر روزي ساختمانی دچار آتش‌سوزي شود ماشين آتش‌نشاني به جاي پنج دقيقه، 20 دقيقه مسافت را طي می‌کند.
وی افزود: کمک‌هاي اوليه آمبولانسی که پس از عبور از چندین مانع به محل حادثه می‌رسد شاید نتواند به موقع نياز بیمار به فوريت‌هاي پزشکي را رفع کند.
این عضو شورای اسلامی شهر اضافه کرد: برخی تصادفات در محل سرعت‌گير اتفاق مي‌افتد. خودرو جلويی ناگهان ترمز مي‌زند و در يک لحظه خودرو عقبي با او برخورد کرده و سانحه رخ می‌دهد.
وی با بیان اینکه سرعت‌گیر جهت جلوگيري از سرعت عده‌اي که هنوز استفاده صحيح از خودرو و يا موتورسيکلت را آموزش نديده‌اند نصب می‌شود، به بیان مزایای آن پرداخت و افزود: سرعت‌گیر مي‌تواند جان افراد را نجات دهد و يا تصادفات منجر به جرح را به حداقل برساند.
وی فرهنگ‌سازی را اصلی‌ترین راه جهت کاهش تعداد سرعت‌گیرها دانست و گفت: حل مشکلي چنين ساده نياز به فرهنگ‌سازي ار نوع بازدارنده دارد. در بسياري از کشورها فرهنگ‌سازي از طریق برخورد قانوني با متخلفين صورت مي‌گيرد.
وی ادامه داد: به عنوان مثال استفاده از کمربند ايمني در کشورهایی که قوانيني بازدارنده دارند تا حدودي زيادي موفقيت‌آميز بوده است . در کشورمان نیز میزان فوت ناشی از تصادف به 30 هزار مورد رسيده بود اما، اجراي قانون سرعت محدود این آمار را به صورت قابل توجهی کاهش داد.
منصوری در بیان راهکاری پیشنهادی برای این معضل خاطرنشان کرد: هزينه سرسام‌آور ايجاد سرعت‌گير، آسيب‌هايي که به خودروها وارد مي‌شود، مصرف بي‌اندازه بنزين و آلودگي هوا در تغيير سرعت خودروها، تصادفاتي که بخاطر وجود یا عدم وجود سرعت‌گير ها رخ می‌دهد و ... همه و همه هدررفت سرمایه‌های ملی را در پی دارند.
وی اضافه کرد: استفاده از دوربين در خيابان‌ها توسط مأموران راهنمایی و رانندگی و يا حتي استخدام جوانانی که منتظر شغل و دريافت غرامت از افرادي که مقررات را رعايت نمي‌کنند آنچنان نظم را در شهر بوجود مي‌آورد که ديگر نياز به هيچ سرعت‌گيري نخواهد بود و همچنانکه در مسير بين شهرها کمتر خودرويي پيدا مي‌شود که با سرعت غيرمجاز حرکت کند، در درون شهرها نیز به راحتي این مشکل قابل حل خواهد بود.
وی گفت: باید بپذیریم وجود سرعت‌گیر اکنون تا حدودی تسکین درد است ولی راه حل نیست.
منصوری بر لزوم فرهنگ‌سازي و اعمال قانون جهت افراد قانون‌شکن و متخلف تأکید و اظهار کرد: فقط اراده قوي و تعامل مديريت شهري و راهنمايي رانندگی و در صورت قبول راه حل، جذب نيروهايي برای اقدام اجرایی جهت رفع این مشکلات در راستای کاهش تخلفات رانندگی و جایگزینی رعایت قانون به جای سرعت‌گیر در این بخش چاره‌ساز خواهد بود.
