«خشکرود» مهد کشاورزی زرندیه در چند کیلومتری مأمونیه واقع است و اهالی آن چندی است که بواقع نمی‌دانند چاه آب دارند یا ندارند!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه مرکزی، در سال‌های دور که خشکرود روستا بود و هنوز شهر نشده بود آب شرب آن از روستای الویر تأمین می‌شد که البته این آب در تابستان‌ها قطع می‌شد و به همین دلیل در سال 1335 کلنگ حفر چاه عمیق به منظور تأمین آب شرب اهالی خشکرود به زمین زده شد و اهالی آن با تحمل سختی‌های فراوان و تأمین هزینه حفر چاه از طریق فروش احشام، جاجیم، ضروریات و مایحتاج زندگی خود، اقدام به حفر چاه به صورت دستی کردند.
سقوط « مردعلی دقیق » از اهالی این روستا و فوت وی از خاطرات تلخی است که از آن دوران در یاد این مردم ماند و شیرینی استقلال آبی آنها را کمرنگ کرد.
در نهایت به همت همین مردم دو سال بعد در سال 1337 چاه مذکور به بهره‌برداری رسید و به نام شرکت تعاونی «تولیدی و آبیاری کشاورزان قریه خشکرود زرند ساوه» ثبت شد اما امروز این مردم با تمام مشقت‌هایی که برای حفر چاه تحمل کرده‌اند از آن سودی نمی‌برند.
علی مجیدی یکی از ریش‌سفیدان و سهامداران قدیمی این چاه، در اینباره به خبرنگار ایسنا گفت: پس از تأمین آب شرب و لوله‌کشی در سال‌های بعد، تصمیم بر این شد که از این چاه برای تامین آب کشاورزی استفاده شود.
وی با اشاره به بی‌سواد بودن اکثر کشاورزان و سهامداران این چاه، اضافه کرد: تا 21 سال این چاه توسط افرادی که منتخب سهامداران بودند، مدیریت می‌شد اما، در سال 1352 مسئولان وقت این تعاونی بنا به دلایل نامعلوم شماره ثبت این شرکت تعاونی را از 11 به 77 و نام آن را به شرکت تعاونی روستایی «آزادی آسیابک» تغییر دادند.
یکی دیگر از سهامداران این چاه به خبرنگار ایسنا گفت: پس از تغییر نام تعاونی، دفترچه‌هایی که در سال 1337 صادر شده بود و اکنون نیز نزد برخی از اعضا یا وراث قدیمی موجود است جمع‌آوری و تعویض شد.
حسین‌رضا دلیریان افزود: از سال 1376 شرکت تعاونی آزادی آسیابک برای اجاره آب این چاه از کشاورزان خشکرود که خودشان با هزینه شخصی چاه را حفر و تأسیس کرده بودند یا اجدادشان سهام‌دار آن بودند، پول دریافت می‌کند.
وی با استناد به ماده 9 اساسنامه مبنی بر اینکه « اشخاصی می‌توانند عضو شرکت باشند که مشغول شغل فلاحت و کشاورزی باشند، برگ درخواست عضویت را امضاء کرده و مفاد اساسنامه را پذیرفته‌اند و حداقل یک سهم خریداری و بهای آن را نقد پرداخت کرده باشند»، افزود: در ادامه فعالیت‌های این تعاونی، هیئت مدیره آن برخلاف این ماده اساسنامه و بدون هماهنگی و رضایت اعضای اصلی اقدام به ادغام و عضوگیری غیرقانونی اعضای دیگر از شهرها و روستاهای مختلف زرندیه که در حفر چاه هیچگونه نقشی نداشتند، کردند و اعضای آن را به دو هزار و 500 نفر رساندند و حق اعضای اصلی را تضییع کردند.
یکی دیگر از سهامداران این چاه عنوان کرد: این موضوع سال‌هاست مورد اعتراض شدید سهامداران اصلی قرار گرفته است اما هر بار بنا به عللی پیگیری جدی برای حل مشکلات صورت نپذیرفته است.
قربان‌علی سعیدراد افزود: حتی چند سال قبل مسئولین این شرکت تعاونی بدون اخذ رضایت سهامداران اقدام به فروش این چاه کردند که با اعتراض و مخالفت شدید اعضای واقعی، به ناچار از فروش آن صرفنظر کردند.
وی با بیان اینکه تعاونی در واقع تنها سرپرستی را برعهده دارد و صاحبان اصلی، سهامداران و کشاورزان خشکرود هستند، اظهار کرد: این شرکت در این سال‌ها هیچ نوع سودی به اعضای اصلی پرداخت نکرده و بیلان عملکرد خود را نیز در اختیار اعضای اصلی قرار نداده است.
سهل‌علی دلیریان یکی دیگر از سهامداران این چاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با تأکید براینکه مسئولین این شرکت تعاونی به مشکلات کشاورزان از جمله خرابی موتور در فصل تابستان که آبیاری برای باغات و صیفی‌جات بسیار مهم و حیاتی است، توجهی ندارند و باعث صدمه‌زدن به محصولات کشاورزی سهامداران اصلی می‌شوند، اضافه کرد: نرخ اجاره‌بها بدون تعیین نرخ از سوی کارشناس دادگستری بالاست و این در حالی است که چاه‌های هم‌جوار با هزینه‌ای به مراتب کمتر و با مبلغی حدود 20 میلیون تومان در سال کار می‌کنند، اما این چاه سالانه بیش از 55 میلیون تومان برای سهامداران هزینه برمی‌دارد.
دلیریان ادامه داد: با توجه به هزینه‌های بالای انتقال آب و طولانی بودن مسیر آب تا برخی باغات (یک تا پنج کیلومتر) علاوه بر مبالغ پرداختی به تعاونی، سهامداران به صورت توافقی مبلغی در حدود 200 هزار تومان و گاهی بیشتر از بهره‌برداران پرداخت می‌کنند.
جای خالی امضای سهامداران اصلی در اسناد تعاونی
به گزارش ایسنا، ابوالفضل دلیری رئیس شورای اسلامی شهر خشکرود درخصوص وضعیت این چاه گفت: این چاه اولین چاه خشکرود است که با کمک‌های مردمی و به صورت دستی حفر شده است، اما شرکت تعاونی آزادی آسیابک به بهانه پرداخت وام و کمک، امضاهایی را از برخی سهامداران به عنوان ادغام این تعاونی اخذ کرده است. ما در دوره چهارم شورای اسلامی، فرد مطلعی به نام حسین شجاعیان را به اداره ثبت و اسناد زرندیه معرفی کردیم تا موارد را پیگیری کند.
وی ادامه داد: طبق اسناد واصله و موجود، سند چاه مذکور در اختیار شرکت تعاونی است اما به علت اخذ اجاره‌بها از سهامداران و سوددهی (سالانه 40 میلیون تومان) قصد تصاحب و حتی فروش آن را داشتند.
وی با اشاره به صورتجلسه ادغام این تعاونی در سال 1352، اظهار داشت: اغلب افرادی که این صورتجلسه را امضا کردند، اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند یا برخی قبل از آن مرحوم شده‌اند و یا در این شرکت عضویت نداشته‌اند.
رئیس شورای اسلامی خشکرود ضمن اعلام حمایت از سهامداران اصلی و ایراد شکایت از این شرکت تعاونی اظهار داشت: طوماری از سردانگ‌های این چاه تهیه شده و با امضای اعضای اصلی به بسیاری از ادارات از جمله فرمانداری زرندیه، دفتر نماینده مردم ساوه و زرندیه در مجلس، ثبت اسناد و املاک شهرستان، اداره کل ثبت اسناد و املاک استان مرکزی و دادگستری شهرستان ارسال شده است اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌ایم.
وی با اشاره به سابقه اعتراض از سال 1382 و اینکه سهامداران اصلی این چاه در هیچ جلسه‌ای حضور نداشته‌اند و حتی از تصمیمات این تعاونی مطلع نبوده‌اند، افزود: تعاونی قصد تغییر نام و اصلاح سند این چاه را دارد اما با توجه به اینکه زمین اصلی چاه مربوط به یکی از مالکین خشکرود به نام مرحوم میرحسین دلاوری است و همچنین پروانه بهره‌برداری آن در سال 1376 به نام تعاونی خشکرود صادر شده و هیچ مدرکی دال بر پذیرفتن ادغام تعاونی توسط اعضا و سهامداران اصلی و صورتجلسه معتبر موجود نیست، تعاونی حق اصلاح سند و تغییر نام آن را ندارد.
احمد شجاعیان نایب رئیس شورای شهر خشکرود نیز اظهار کرد: فوت کردن برخی افراد قبل از امضا و جعل امضاها کاملا آشکار است و هیچکس به جز اهالی این روستا و سهامداران اصلی در حفر چاه شرکت نکردند.
شجاعیان اضافه کرد: چند سال این چاه بلااستفاده مانده بود و پس از راه‌اندازی مجدد قرار شد از اهالی روستا مبلغی را ماهانه دریافت کنند و از درآمد چاه، چاه دیگری حفر کنند یا کشاورزی را گسترش دهند و خدماتی مانند احداث انبار، فروشگاه و پمپ بنزین به مردم ارائه دهند که تاکنون انجام نشده و هیچ سودی نیز به کسی پرداخت نشده است.
صفرعلی مفخم عضو دیگر شورای اسلامی شهر خشکرود به خبرنگار ایسنا گفت: از کلیه مسئولان استانی و شهرستانی تقاضا داریم جلوی تضییع حق مردم خشکرود را بگیرند. من در تمامی مراحل با روستائیان همراه بودم و اکنون هم هیچ مسئولیتی به جز بازستاندن حق سهامداران اصلی چاه خشکرود ندارم.
مفخم افزود: عمق این چاه ابتدا 120 متر بوده و در حال حاضر 170 متر است و 8 اینچ آبدهی دارد که با توجه به کم شدن سطح آب، آبدهی آن نیز کم شده است.
براساس این گزارش، فرماندار زرندیه در پاسخ به پیگیری ایسنا با تأکید براینکه در حال پیگیری و رسیدگی به این مورد هستیم افزود: این مورد در واقع ماهیت قضایی دارد و مسئولان قضایی شهرستان نیز با توجه به شکایت طرح شده، در حال پیگیری این مشکل هستند.
وی با تأکید براینکه نتایج رسیدگی به این موضوع توسط فرمانداری در صورت تمایل دستگاه قضایی در راستای کمک به رفع این مشکل به مسئولان قضایی شهرستان تحویل خواهد شد افزود: تلاش می‌کنیم اختلافات اهالی به نحو مقتضی و آنگونه که به صلاح است مرتفع شود.
به گفته فرماندار زرندیه رسیدگی به مشکل طرح شده در مراحل اولیه به سر می‌برد و اعلام هرگونه نتیجه‌گیری در این خصوص مستلزم سیر کامل روند بررسی‌ها و طی شدن سیر قضایی این مورد توسط مسئولان مربوطه است و فرمانداری نیز در محدوده وظایف خود پیگیری مشکل طرح شده را ادامه خواهد داد.
