سالهاست که گردشگری به جهت اهمیت آن پیشوند صنعت را به خود گرفته و صنعت گردشگری با شاخههای گوناگون شامل گردشگری مذهبی، سلامتی، اماکن تاریخی، طبیعت یا اکوتوریسم، شکار و ... عنوان یکی از پردرآمدترین رشتههای صنعتی را به خود اختصاص داده است. کافیست نگاهی به همسایه غربی خود یعنی ترکیه بیندازیم که سالها قبل نیز، درآمد گردشگریاش از پول صادرات نفت ما بیشتر بود!
به گزارش ایسنا، منطقه مرکزی، آنچه میخواهیم در این مقوله بگوییم، کلیگویی راجع به گردشگری نیست، درخصوص وضعیت گردشگری در کل کشور یا استان مرکزی هم نیست، بلکه به گردشگری طبیعت در منطقه ساوه و زرندیه آنهم با تکیه بر مشاهدات عینی و میدانی و تجارب چند ساله فعالان محیط زیست خواهیم پرداخت، هر چند میدانیم که این وضعیت قابل تعمیم به سایر نقاط کشور است!
در همین رابطه مدیرعامل موسسه مردم نهاد دوستداران طبیعت ساوه و زرندیه گفت: گردشگری طبیعت یا اکوتوریسم بر عکس نام شیک و پر زرق و برقش، همواره لرزه بر تن تمامی دوستداران و حافظان طبیعت و محیط زیست میاندازد.
مهدی فرقانیپور افزود: اشتباه برداشت نشود که دوستداران طبیعت، انسانهای بخیل یا تنگنظری هستند که مخالف شادی و طبیعتگردی مردم بوده و دوست دارند که آنها در چهار دیواری منزل محبوس بمانند. در واقع طبیعتگردی به حکم عقل و شرع و عرفان و حتی ادبیات هم بسیار ممدوح است، سعدی شیرین سخن هم آن را تشویق کرده و گفته است: بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار / خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار!
وی ادامه داد: قرآن هم ما را به به سیر آفاق توصیه کرده است، پس در اصل موضوع هیچ جای مناقشهای نیست، آنچه که مورد ایراد است نحوه اجرای فعلی آن در منطقه است که باید کمی به آن پرداخته شود.
به گفته وی، گردشگری طبیعت در ساوه و زرندیه، یعنی اینکه از ابتدای بهار و رستن اولین جوانههای گیاهان خوراکی و دارویی تا پایان تابستان و شروع بازگشایی مدارس، برخی باصطلاح گردشگران سوار خودروهای شخصی شده تا قلب طبیعت و حلق طبیعت میرانند. راه که هیچ از بیراههها و مراتع و طبیعتی که پای ماشین تاکنون به آنجا نرسیده، راه درست میکنند که مبادا بخواهند ورزشی کرده و کمی پیادهروی کنند.
وی ادامه داد: گردشگری طبیعت در ساوه و زرندیه متاسفانه گاهی یعنی اینکه رد چرخ اتومبیل گردشگران، بوتهها، گلها، جانوران و اکوسیستم گیاهی و جانوری را لگدکوب و نابود کند، حال آنکه گردشگری صحیح طبیعت یعنی اینکه ما جزیی از طبیعت هستیم نه مالک آن و ما مهمان طبیعت هستیم و ساکنان اصلی آن کسان دیگرند.
فرقانیپور در ادامه گفت: متاسفانه گردشگری طبیعت در برخی موارد در ساوه و زرندیه یعنی اینکه در فصل بهار که فصل تخمگذاری و زایش انواع جانداران است وارد محوطه زندگی آنها شده و با ایجاد آلودگی صوتی، استرس و تنش آنها را از خانه و آشیانه فراری داده، اگر توانستیم حیوانات را بکشیم یا جوجهها و نوزادان آنها را به خانه بیاوریم تا چند روزی اسباببازی کودکانمان باشند.
به گفته وی، گردشگری طبیعت به این معنا نیست که گیاهان را قبل از شکوفا شدن و پراکندن بذر آنها از خاک در آوریم، آویشنها را با ریشه بکنیم، بالامبو یا باریجه را منقرض کنیم و ... وانت وانت گیاهان دارویی و خوراکی را به یغما ببریم.
وی اظهار کرد: گردشگری طبیعت به این معنا هم نیست که بستههای خالی چیپس و پفک و ظروف یکبار مصرف و پوشک بچه و ... را در طبیعت این منطقه رها کنیم، یا برای درست کردن کباب، این واجب نانوشته هیزم و شاخه تر و خشک را با هم بسوزانیم و بعد از ترک محل نیز باعث به آتش کشیدن کشت و زرع مردم شویم.
این دوستدار طبیعت افزود: گردشگری طبیعت به این معنا هم نیست که با سوءاستفاده از پوشش خانواده، با خود اسلحه و لوازم صید حمل کرده و حیوانات حلال گوشت و حرام گوشت را نابود کنیم، هر جا چشمه و قنات و آبی یافتیم به مدت 48 ساعت در آنجا اطراق کنیم و سایر حیوانات را از حقابه و آب شرب محروم کنیم.
وی افزود: متاسفانه مسئولان ما گاه صرفا دلخوش به گذراندن اوقات فراغت مردم به هر قیمتی شده هستند و در کنار آن ضررهای گردشگری مخربانه را که به زیرساختهای طبیعی آسیب میزند نمیبینند!
وی افزود: گاهی اوقات به نظر میرسد گردشگری آزاد و یله در طبیعت، باجی است که مسئولان به جهت کمکاریشان در بخشهای اقتصادی و معیشتی به مردم میدهند تا جبران کاستیها صورت گیرد.
فرقانی پور با طرح این پرسش که آیا شما منهای جمع قلیلی که گردشگری مسئولانه دارند، معنای دیگری از گردشگری در ساوه و زرندیه سراغ دارید، گفت: هیچ پنجشنبه و جمعه و روز تعطیلی نیست که نقاط خوش آب و هوای خرقان و نوبران، شاهد تردد هزاران اتومبیل از گوشه و کنار کشور به اینجا نباشد. آیا برای یکبار هم شده که اداره یا نهادی اقدام به کار فرهنگی و توجیه گردشگران کرده است؟
وی افزود: به تعبیر رهبر معظم انقلاب، فرهنگ یعنی باورهای مردم، ایمان مردم، عادات مردم، آن چیزهایی که مردم در زندگی روزمره با آن سروکار دائمی دارند و الهام بخش مردم در حرکات و اعمال آنهاست؛ فرهنگ این است.
وی تصریح کرد: باید پرسید که آیا رد پای موثری از فرهنگ در گردشگری ما ملاحظه میشود؟ چه زمانی و کی میبایست به افزایش آگاهیهای عمومی یا به اصطلاح فرهنگسازی در زمینه گردشگری طبیعت پرداخت؟
به گزارش ایسنا، باید کمی بیندیشیم، کدام گردشگری به سود ما و مردم ماست؟ گردشگری مخرب، عاجل و زودگذر و کم بازده که تا 10 سال دیگر منطقه نوبران و خرقان را به نابودی میکشاند یا گردشگری مسئولانه و پایدار در طبیعت؟
هماکنون بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری ما در حال نابودی است اما به این مهم توجهی نداریم. به هر حال بهرهبرداری درست از طبیعت، حق هر ایرانی، هر ساوهای و زرندیهای و هر انسانی است، خداوند بسیاری از داروها و شفاها را در دل طبیعت قرار داده است.
در ایران هشت هزار گونه گیاهی وجود دارد که حدود 2500 گونه دارای خواص دارویی، عطری، ادویهای، آرایشی، بهداشتی و خوراکی هستند. حدود 1730 گونه گیاهی نیز، اندمیک یا بومی ایراناند.
هیچکس نمیتواند و حق ندارد حلال خدا را بر بندگان حرام کند. مشکل اینجاست که راه را به اشتباه میرویم و همین راه اشتباه است که باعث میشود در چند تعطیلی پشت سر هم، شاهد به آتش کشیدن صدها هکتار اراضی جنگلی و مرتعی و نابودی طبیعت باشیم و در فرسایش خاک، تولید گازهای گلخانهای، مصرف آب و انرژی و... رتبههای تک رقمی دنیا را کسب کنیم!