یادش بخیر، گالشهای پلاستیکی، لباسهای تنگ یا گشاد و کیفهایی که در واقع نایلونهای پلاستیکی یا کیسه برنج بودند، روزهایی بود که وقتی اول مهر از راه میرسید هر کس با آنچه داشت راهی مدرسه میشد و کسی به دیگری فخرفروشی نمیکرد.
با پیشرفت زندگی صنعتی و ماشینی کمکم اختلاف طبقاتی نیز بیش از پیش نمایان شد تا به امروز که انواع و اقسام دفترهای آنچنانی و مجلسی، خودکارها و مدادهای برند با قیمتهای نجومی، جامدادیهای مارکدار و کولهپشتیهایی که پایینترین قیمت آنها 100 هزار تومان است و همه و همه نشان از تجملگرایی دارد، تجملگرایی را از همان بدو کودکی در روح و روان کودکان تزریق میکنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- ترس از احساس کمبود دانش آموزان نسبت به همکلاسیهایشان، والدین را بر آن داشته تا بخش اعظمی از درآمدی که صرف تهیه نیازها و کالاهای ضروری زندگی میشود را برای برآورده کردن خواستههای فرزندان بپردازند.
ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که گاه تفاوت در لوازم تحصیلی دانشآموزان به قدری محسوس است که به راحتی میتوان سطح اختلاف طبقاتی را در این حوزه مشاهده کرد. از این رو بعضا دانشآموزان کمبضاعت و آنها که بنیه مالی کافی برای تهیه لوازم لوکس ندارند مورد تمسخر قرار میگیرند که البته سرخوردگی و نیز عدم تمایل به مدرسه رفتن از نتایج این نوع نگاه است.
تجملگرایی، فخرفروشی و چشم و همچشمی یک معضل اجتماعی است که این روزها در بین خانوادههای ایرانی جا خوش کرده است. این معضل در بین دانش آموزان نیز رسوخ پیدا کرده است، چرا که اگر نگاهی به بازار لوازمالتحریر و برندهای متنوع و گرانقیمت آن و تمایل شدید دانش آموزان به داشتن لوازمی در سطح همکلاسیها یا بهتر از آن داشته باشیم، خود دلیلی بر ادعای راهیابی تجمل به جامعه دانشآموزی است.
شعار "هرچه گرانتر، بهتر" به عنوان تفکری قابل تامل در جامعه رواج پیدا کرده است و برخی والدین کیفیت بالای آموزشی را در تحصیل دانشآموزان در مدرسهای میدانند که شهریه بالاتری نسبت به سایر مدارس دریافت میکند و این تفکر متاسفانه در بین قشر غنی جامعه مشهود است.
نباید از این موضوع نیز غفلت کرد که کسی مخالف خرید لوازم مدرسه در حد مورد نیاز نیست، اما دامن زدن به تجملگرایی زیبنده جامعه اسلامی نیست. چه بسا یک خانواده نیازمند توانایی خرید یک کفش ساده برای فرزند خود را نیز نداشته باشد.
گرچه براساس سیاست آموزش و پرورش نوع پوشش دانشآموزان یکسانسازی شده و هر خانوادهای با هر گونه سطح درآمد مکلف به تهیه لباسی یکنواخت برای مدرسه است، اما براساس بررسیهای بعمل آمده به دلیل ضعف بنیه مالی برای برخی خانوادهها حتی تهیه مانتوی سالانه نیز دشوار است و از تغییر رنگ مانتوی سالانه گلایهمندند چرا که توان تهیه حتی یک مانتو با رنگ جدید در هر سال را ندارند.
در همین رابطه مدیر کمیته امداد امام خمینی(ره) ساوه گفت: در سال تحصیلی جدید یک هزار دانش آموز و 240 دانشجوی نیازمند با کمک خیران راهی مدرسه و دانشگاه میشوند.
"محمد محمودی" بیان کرد: مردم نوعدوست این شهرستان در جشن عاطفههای سال گذشته بیش از 700 میلیون ریال به دانش آموزان و دانشجویان نیازمند اهدا کردند که این کمکها صرف هزینههای تحصیلی شامل خرید کتاب و نوشت افزار، تهیه البسه و هزینههای جانبی، ایاب و ذهاب، کلاسهای تقویتی، اجاره مسکن و کمک هزینه دانشجویان می شود.
وی ادامه داد: البته همه دانشآموزان نیازمند شهر ما تحت پوشش نهادهای حمایتی نیستند، لذا با فرا رسیدن فصل پاییز و آغاز سال تحصیلی جدید، دانشآموزان نیازمند، چشم به راه مهر میشوند، اما نه مهری که ما آن را تصور میکنیم، آنها انتظار مهربانان و خیرین را میکشند تا مرحمی بر اشکهای تلخ آنها شوند.
به گفته محمودی امسال نیز با تدبیر مسئولان، جشنی مملو از عاطفه و مهربانی برای حمایت از دانشآموزان نیازمند در ساوه برگزار خواهد شد، جشنی که وسعت آن به سراسر ایران رسیده و باران مهربانی آن به وجب وجب خاک ایران باریده است، تا باران مهربانی خیرین و سخاوتمندان بر دل کوچک دانشآموزان ببارد و کویر نیازمند دل کوچک آنها گلستان شود.
به گزارش ایسنا، نباید با آمدن مهر چراغ امید دانشآموزانی که از سر نداری و فقر توانایی تهیه لوازم مورد نیاز را ندارند خاموش شود و امید آنها برای داشتن مداد و دفتری متناسب با همکلاسی خود در دل باقی مانده و به آرزوهایی تبدیل شوند که با هیچ پاک کنی نتوان آنها را پاک کرد.
بیاییم زیبایی مهر را دو چندان کرده و معنی واقعی مهر را عینیت بخشیم. مهرماه که آغاز میشود، چشمان امیدوار و معصوم کودکان نیازمند دست سخاوتمند ماست پس باید آنها را امیدوار کنیم.
البته شکی نیست که کمک به نیازمندان نباید محدود به هفته و یا روز خاص باشد، چرا که کمک به همنوع در هر زمان واجب و ضروری است و نباید آن را محدود به جشن عاطفهها کرد.
علی فرقانی، ایسنا مرکزی