نمایندگی مجلس شورای اسلامی، گر چه وظیفه ای است که از طریق آراء مردم حوزه انتخابیه ای خاص بر عهده فرد کاندیدا گذاشته می شود ولی در حقیقت فرد منتخب، نماینده همه مردم کشور است و در برابر آنان تعهد و مسئولیت انجام وظایف قانون گذاری و نظارت بر اجرای صحیح قانون توسط قوه مجریه را بر عهده دارد.
متاسفانه بعضی از نمایندگان مردم انجام امور اجرایی را که بر دوش دستگاه های دولتی و یا قوه مجریه است، نیز وظایف خود می دانند. وعده های تبلیغاتی مانند ساختن جاده، لوله کشی گاز و ... و تلاش برای تحقق وعده ها و حتی جستجوی کوچه به کوچه مشکلات حوزه انتخابیه خود مبین عدم آشنایی افراد با وظایف نمایندگی است.
گاه دیده می شود که حتی نماینده حوزه انتخابیه، خود در عزل و نصب مسئولان نیز دخالت و افراد طرفدار و حامی خود را با این توجیه که بهتر می توانند با او کار کنند، بر مسند مسئولیت می نشانند .این در حالی است که این گونه امور خلاف قانون بوده و جزء وظیفه یک نماینده متعهد و آگاه به شمار نمی آید. نماینده مجلس طبق قانون اساسی می بایست منافع و مصالح عموم مردم و کشور را در نظر گرفته و برای بهبود اوضاع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور به وضع قوانین لازم بپردازد و بر اساس وظیفه نظارتی خود در صورت نقض قانون ویا سوء جریان امور در دستگاه های دولتی در هر کجای کشور که باشد و یا کوتاهی در انجام وظایف در قوه مجریه ، تذکرات لازم را مطرح و خواهان استیضاح رئیس قوه مجریه و یا هر یک از وزیران شود.قابل ذکر است که وظایف قانون گذاری و نظارت،ارتباط نماینده با حوزه انتخابیه را نفی نمی سازد بلکه آشنایی و شناخت مشکلات و ویژگی های اجتماعی و فرهنگی حوزه انتخابیه به نماینده کمک می کند تا وظیفه قانون گذاری و نظارتی را بهتر انجام دهد.
دکتر سکینه منصوری
پژوهشگر
