یادداشت دکتر ولی الله باقر شاهی
بسم الله الرحمن الرحیم
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد
بغض چندین ساله ما باز شد
یاعلی گفتیم و طوفانی شدیم
مست از آن دستی که میدانی شدیم
سخن گفتن از شخصیت بی نظیری مانند امام علی(ع) کار ساده ای نیست و قلم و زبان خود مولا را می طلبد تا با فصاحت و بلاغتی بی نظیر و تسلط کاملی که بر کلام دارد از عهده آن برآید. پس باید مولا را از کلام خودش در نهج البلاغه شناخت. ثانیاً مگر می شود وجود نازنین چنین شخصیتی را قالب کلام ریخت.کلمات بسیار حقیر تر از آنند که بتوانند عظمت چنین شخصیتی را به تصویر بکشند. با ذکر مثالی هر چند نارسا سعی می کنم مطلب را بازتر کنم.
فرض بفرمایید ماهرترین نقاش تاریخ اراده کند کل هستی را ظرف چند دقیقه در قالب یک تابلو به تصویر بکشد.آیا این کار شدنی است؟! مگر می شود با یک قلم و چند جوهر رنگی عظمت و زیبایی این خلقت را به تصویر کشید. کدام کهکشان در این تابلو می گنجد که او بخواهد میلیونها کهکشان را در آن جا دهد. چگونه می تواند عناصر و اتمهای تشکیل دهنده خلقت و حرکت الکترونها را در مدار خود و ساختمان درون یک سلول را که همه هستی یک موجود کامل را در خود دارد به تصویر بکشد.
شکفته شدن یک گل و رویش یک انسان از یک سلول و سر برآوردن یک پرنده از درون تخم و خروش امواج اقیانوس و فوران آتشفشان و ویرانگری سیل و زلزله، عشق مادر به کودک خود و برق امید و نگرانی چشم ها و خنده و گریه یک کودک و هزار پدیده این گونه را چگونه می توان به تصویر کشید؟ خودتابلویی را که قرار است این تصاویر بر آن نقش بندد را در کجای این تابلو می توان جای داد و هزار چگونه و کجای دیگر.
اگر تابلویی به عظمت خلقت و زمانی به اندازه تمام تاریخ آفرینش و دستی متصل به دست خود خدا و میلیونها رنگ در اختیارش بگذاریم می تواند فقط تصویری از این خلقت برایمان رسم کند که در زندان رنگها محبوس است و نه توان حرکت دارد و نه قدرت شکوفایی و طراوت یک موجود زنده. سخن گفتن از عظمت شخصیت امام المتقین با کلماتی که گنجایش و ظرفیت چنین عظمتی را ندارد به مراتب دشوار تر است. و اما به اعتبار آنکه آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید به یکی از ابعاد شخصیتی آن حضرت که همانا عدالت ورزی ایشان است اشاره ای مختصر می شود.
امام را شهید عدالت می خوانند. مبدع قانون از کجا آورده ای و مبارز سرسخت میدان مقابله با اشرافی گری مسئولین و تبعیض و اسراف و حیف میل بیت المال. طرفدار سرسخت شایسته سالاری و تساوی همگان در برابر قانون و برخورد سخت با مسئولان متخلف در حکومت اسلامی. اعتراض به قاضی و ترک دادگاهی که حضرت به عنوان متهم در آن حاضر شده بود و قاضی حضرت را با احترام خاصی خطاب می کند با این عنوان که این دادگاه اسلامی نیست چرا که قاضی در نام بردن و خطاب کردن طرفین دعوا تفاوت قائل شده است نمونه شاخص و بارزی از عدالت ورزی ایشان است.
و یا زمانی که از ضرب شمشیر ابن ملجم در بستر بیماری افتاده است به فرزندان خود سفارش می کند که از همان شیری که به او می نوشانند به دشمن او هم بخورانند و با او مدارا کنند و اگر زنده ماند خود درباره او تصمیم می گرد و اگر به دیدار حق شتافت حق ندارند بیش از یک ضربت به او بزنند عمق عدالت ورزی حضرت را به تصویر می کشد.
ذکر مصادیق عدالت ورزی حضرت نیازمند فرصتی طولانی و نوشتاری چند جلدی است. پر واضح است که حق ستیزان وجود چنین شخصیتی را در جامعه بر نمی تابند و در صدد حذف آن خواهند بود و سقیفه را در برابر غدیر خلق می کنند تا به زعم خود مانع تابش خورشید امامت بر جامعه بشری شوند.غافل از آنکه اراده الهی بر گسترش این نور و غلبه کامل بر ظلمت تعلق گرفته است.
ملت بزرگ ایران پس از قرنها با اراده ای پولادین و حلقه زدن بر دور ولایت فقیه که همانا پرتوی از امامتی است که در غدیر متولد شد مصمم است تا زمینه بازگشت حکومت علوی را به دست مبارک فرزند برومند امام علی (ع)، حجت خدا در روی زمین (عج) فراهم کند.
ما غدیر را از دست دادیم و مبتلا به بلایی شدیم که از رسالت به خلافت و از خلافت به سلطنت رسیدیم. امام عزیزمان فرمود: پشتیبان ولایت فقیه باشید تاآسیبی به مملکت شما نرسد. همان فرهنگ عرب جاهلی امروز با زبان فارسی و لباس ایرانی تلاش می کند تا غدیر را به سقیفه برساند.ما هر جا که از وصیت امام دور شدیم برای خود فاجعه آفریدیم.اوضاع امروز ما نتیجه عمل نکردن به هشدار امام در مورد عدم واگذاری امور به نااهلان است. مسئولینی را برای خود برگزیدیم که برخز از آنان در چپاول بیت المال بر یکدیگر پیشی می گیرند و بنام حکومت علوی تشکلاتی مبتنی بر تبعیض و نابرابری و ویژه خواری راه می اندازند که موجب وهن حکومت اسلامی در نزد جهانیان می شود.به لطف الهی این عناصر منافق رسوا شده اند و فرصتی فراهم شده است تا طومار زندگی آنها در گام دوم انقلاب درهم پیچیده شود. اگر به وصیت امام در مورد حفظ ولایت فقیه عمل نکنیم مطمئن باشید گرفتار مصائبی خواهیم شد که آرزوی بازگشت به شرایط امروز را داشته باشیم.
آنکه طرح بیعت شورا فکند خود همانجا طرح عاشورا فکند
چرخ در یثرب رها کرد از کمان
تیر کاندر نینوا شد بر نشان
آری، تیری که بر گلوی علی اصغر نشست از کمان سقیفه رها شده بود نه کوفیان. آنها وسیله ای بیش نبودند.
دکتر ولی اله باقر شاهی
