دوباره محرم، دوباره عزا، دوباره علم، زمزمه‌های شعر محتشم، باز هم اهل حرم، روضه‌های ارباب کرم، دست‌های قلم، گریه‌های عالم و آدم، هلال ماه که می‌شود خم، چشم هایی همچون چشمه زمزم و به نظاره نشستن جلوه‌‌های زیبای شور حسینی در محرم و جستجوی پیرغلامان موی سپید کرده در غم اهل حرم.
به گزارش ایسنا، منطقه مرکزی، ماه عزا و غم حسین(ع) غمی نیست که کهنه یا کمرنگ شود بلکه به فرموده پیامبر اکرم(ص) برای شهادت حسین(ع)، حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود .
یکی از جلوه های زیبای محرم حضور پیرغلامان و خادمان حسینی در جای جای محافل عزای سیدالشهداست. مشاهده صحنه‌های خدمت بی منت و از روی عشق و علاقه محاسن سفیدان و پیرغلامان که هر یک در گوشه‌ای از دستگاه سید و سالار شهیدان خادمی می‌کنند، آدمی را به وجد می آورد.
محرم امسال نیز فرصتی شد تا طبق سنت همه ساله در گفت‌وگویی با یکی از پیرغلامان امام حسین(ع) ضمن بیان حکایت نوکری او در آستان مقدس سید الشهداء(ع) جلوه هایی از شور حسینی و عشق او به اهل بیت(ع) را به رشته تحریر درآوریم.
"حاج حسین ناجی‌پور" متولد سال 1315 در ساوه است و بیش از 75 سال است که مدح اهل بیت(ع) را می گوید و در سوگ شان نوحه عزا می سراید.
خدمتگزاری به اهل بیت(ع) را از سنین کودکی آموخت چراکه در خانواده ای مذهبی و محب اهل بیت(ع) پرورش یافت. باتفاق مرحوم حاج غلامرضا نیکویی معروف به شاه غلام نیکویی اقدام به تاسیس هیئتی مزین به نام حضرت قاسم‌بن‌الحسن(ع) در منزل مرحوم نعمتی در محله جوانشیر ساوه کرد.
حاج حسین می گوید: به دلیل اینکه در کنار امورات مربوط به هیئت، مداحی هم می کردم و علاقه بسیاری هم به نوحه خوانی داشتم همزمان در هیئت‌های دیگر نیز حضور داشتم که هیئت امام رضا (ع) واقع در مسجد امام رضا(ع) که در آن سال ها معروف به مسجد حاج سیف الله بود و همچنین در هیئت شاهزاده علی اکبر(ع) به سرپرستی حاج میرزا علی ناجی و نیز هیئت مسجد لامع و هیئت شاهزاده علی اصغر (ع) که از مسجد مقدس زاده ساوه بنا نهاده شد و هم اکنون در گذر بازار و در تکیه شاهزاده علی اصغر (ع) مستقر هستند از جمله آنهاست.
وی ادامه داد: پس از سالها با دوستان دیگری تصمیم به تاسیس هیئتی به نام باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر (ع) گرفتیم و در ابتدا جلسات هفتگی را به نوبت در منزل یکدیگر برگزار می‌کردیم و ضمن قرائت ادعیه و قرائت قرآن، جلسات بزرگداشت ولادت و شهادت اهل بیت (ع) برگزار می شد.
این پیرغلام امام حسین (ع) در ادامه گفت: با لطف الهی و مدد اهل بیت (ع) پس از مدتی مکانی برای هیئت پیش بینی و احداث شد و هم اکنون حسینیه کاظمیه واقع در خیابان طالقانی ساوه که مزین به نام مقدس حضرت موسی بن جعفر (ع) است پذیرای ارداتمندان به آستان مقدس اهل بیت (ع) است و بعدها چهارراهی که این حسینیه در آن واقع شده، چهارراه کاظمیه نام گرفت.
وی عنوان کرد: هیئت کاظمیه ساوه علاوه بر برپایی جلسات قرآن و ادعیه خوانی و نیز بزرگداشت مناسبت های مذهبی همچون اعیاد و شهادت اهل بیت (ع) به یک کانون بزرگ فرهنگی ویژه بانوان شهرستان تبدیل شده است و جلسات روزانه مذهبی و سخنرانی با حضور پرشور بانوان ساوجی در آن برگزار می شود.
در ادامه گفتگو با حاج حسین به گذشته بر می گردیم و یاد و خاطرات پرچمداران هیئات مذهبی ساوه زنده می شود. چشم های حاج حسین بارانی می شود و از افرادی نام می برد که در دنیا افتخار نوکری سید و سالار شهیدان را داشتند و امروز به دیار باقی شتافته اند. شاه غلام نیکویی، حاج حسین مطهری، حاج اصغر سلامت، حاج ابوالفضل سلیمی، حاج حسین خادمی، حاج میرزا علی ناجی پور، حاج محمود و حاج حسن ناجی پور و مرحوم پدر حاج حسین، از جمله پیرغلامانی بودند که حالا جای آنها در ماه عزای حسین خالی است.
در چهره حاج حسین بی قراری خاصی را مشاهده می کنم انگار منتظر است که سوال اصلی را از وی بپرسم و آن این است که به کدام ذکر و نوحه علاقه خاصی دارید و همه ساله در ماه محرم و صفر آن را می خوانید و هیچگاه برایتان تکراری نیست و او مانند یک عاشق دلباخته اهل بیت (ع) با همان نفس گرم و صدای لرزانش این چنین می‌سراید:
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است؛ مکن ای صبح طلوع
ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است؛ مکن ای صبح طلوع
او می گوید: این یک ذکر و نوحه قدیمی را پس از نوحه خوانی در شب عاشورا و در زمانی که هیئت در قالب دسته عزاداری در سطح شهر حرکت می کرد همه با هم با شور و حال خاصی زمزمه می کردیم و روز عاشورا هم یک نوحه دیگری می خواندیم و همه ساله هم تکرار می کنیم.
به میدان می رود شاه شهیدان، نه لشکر نه سپاهی
به دنبال سرش چون ناامیدان؛ زن معجر سیاهی
اینجاست که اشک تمام صورت این عاشق دلباخته اهل بیت (ع) را فرا می گیرد و رنگ و بوی گفت وگوی عاشورایی مان بیشتر می شود.
در ادامه از او می پرسم به کدامیک از حضرات معصومین (ع) علاقه خاصی دارد و او در پاسخ می گوید: همه اهل بیت(ع) نور هستند اما من یک نوکر ناچیز درگاه اهل بیت(ع) در خانه باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر (ع) را دق الباب می کنم.
توصیه این پیرغلام اهل بیت (ع) به جوانان و مداحان برای تقویت شعور حسینی در کنار شور حسینی می پرسم، گفت: مداح باید از روی صداقت و خلوص نیت نوکری کند و اجازه ندهد عزاداری‌ها با بدعت و خرافات همراه باشد.
"در جهان مرد عمل باش و علی را بشناس/ که ترازوی عمل کفه میزان علیست" آن حسینی که رئیس الشهدایش خوانند/ با خبر باش که شاگرد دبستان علیست".
ناجی پور، خطاب به مداحان نیز گفت: ذاکرین و مدحان اهل بیت (ع) نیز برای رضای خدا مداحی کنند. دادن صله به مداحان پسندیده است اما مداحان صله خود را از امام حسین (ع) بگیرند. مداحی که دارای درآمد مکفی است و از نظر معیشتی تامین است، از صله گرفتن بابت مداحی از هیئت‌های مذهبی اجتناب کند.
وی به بیان حکایتی از مرحوم پدرش پرداخت و گفت: شخصی بود که در تکایای قدیمی به عزاداران خدمت می‌کرد و مزد می گرفت. شبی در خواب امام حسین(ع) را دید که نوکران هیئت در مقابل آن حضرت به صف ایستاده اند و از دستان مبارک اربابشان سیدالشهداء صله می‌گیرند. او نیز در صف نوکران ایستاد و وقتی نوبت به او رسید امام از او روی برگرداند و به وی صله نداد، وقتی علت را پرسید، پاسخ شنید که تو هر شب مزد خود را می گرفتی، پس پیش ما صله ای نداری.
حاج حسین معتقد است که مداحان باید برای رضای خدا و شفاعت اهل بیت (ع) در آخرت مداحی کنند و جوانان نیز باید خالصانه و برای جلب رضایت الهی به سید و سالار شهیدان خدمت کنند.
وی اظهار کرد: اگر نیت ها الهی و خدایی باشد، با نگاه خاص اهل بیت(ع) ثمره خدمت مان را در زندگی خواهیم دید پس باید به دنبال ترویج فرهنگ حسینی و علوی در جامعه باشیم. مجالس عزاداری ماه محرم را پرشور و تاثیرگذار برگزار کنیم. به جوانان میدان بدهیم و از ظرفیت آنان در برپایی مجلس روضه و عزاداری استفاده کنیم. چه بسا جوانانی که با یک بار حضور در هیئات مذهبی و نشستن در جلسه سخنرانی و عزاداری جذب هیئت می شوند و اگر احیانا در مسیرهای انحرافی قرار گرفته اند تغییر مسیر داده و جذب هیئات مذهبی می شوند که اگر چنین شود ما به رسالت واقعی خود عمل کرده ایم و احیاگر شعار امام حسین(ع) و هدف آن امام همام از قیام عاشورا که همانا احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر است بوده ایم.
