در شهرستان ساوه نزدیک به 10 هزار هکتار باغات انار و انجیر وجود دارد. باغداران ساوجی طی ۱۰ سال اخیر، دوبار شاهد سرمازدگی باغ‌های خود بودند، یکبار در زمستان ۸۶ و بار دیگر در پاییز ۹۵.
به گزارش ایسنا، منطقه مرکزی، در اینکه وضعیت اقلیمی کره زمین دستخوش تغییرات شده است هیچ شکی نیست و البته این تغییرات در آسیا و در کشور ما شتاب منفی بیشتری داشته است که بخش زیادی از این تغییرات به دخالت‌های انسانی باز می‌گردد تا اوضاع طبیعی.
به گفته رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور، ایران در تولید گازهای گلخانه‌ای قبلا رتبه هفتم جهان را داشته که الان به رتبه نهم رسیده است.
در همین رابطه مدیر عامل موسسه حافظان و دوستداران طبیعت ساوه در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: دی‌اکسیدکربن بیش از نیمی از گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد. هنگامی که در پاییز ۹۵ قضیه سرمازدگی درختان انار، انجیر و زیتون ساوه پیش آمد، همه دلسوزان محیط زیست ساوه به یاد 10 هزار هکتار باغات ساوه‌ای افتادند که می‌بایست درختان آنها اصطلاحا کف‌بر می‌شدند.
مهدی فرقانی‌پور افزود: سرنوشت بیشتر درختان کف بر شده، سوزاندن و خاکستر شدن و در شرایط خوب، تبدیل به زغال شدن بود و این یعنی افزایش گازها و آلودگی هوا و... و البته درصد کمی هم در سال‌های قبل راهی تولید نئوپان می‌شدند.
وی ادامه داد: اما از همان اواسط زمستان ۹۵ دو برادر اهل روستای یل آباد از توابع بخش مرکزی ساوه به نام‌های "ابوالفضل باجاقی" (لیسانس کامپیوتر )و "عباسعلی باجاقی" (فوق دیپلم برق) به فکر افتادند که با جدیت بیشتری از سوزاندن درختان جلوگیری کرده و آنها را تبدیل به محصولات جانبی دیگری کنند که به محیط زیست و کره زمین آسیب نزند.
وی بیان کرد: این دو برادر بدون کمترین امکانات دولتی و صرفا با هزینه شخصی در عرض 6 ماه توانستند دو هزار تن (۲۰۰کامیون ۱۰تن) از تنه‌ها و ریشه‌های درختان سرما زده ساوه را به کارخانجات نئوپان و ام‌دی‌اف شهرهای شیرگاه، ساری، رشت و فومن برسانند. خوشبختانه در طول این ۶ماه حدود ۱۶نفر بصورت مستقیم از این حرکت محیط زیستی برادران کارآفرین ارتزاق می‌کنند.
فرصتی دست داد تا در یکی از روزهای اواخر مرداد ۹۶ به صورت حضوری در سوله و محل‌های دپو و جمع آوری ریشه‌ها و تنه‌های درختان، از نزدیک شاهد تلاش این مجموعه ۱۶نفری باشیم.
باغداران می‌بایست درختان سرمازده را بریده و سپس بسوزانند، اما اکنون این دو نفر تنه انارها را تا کیلویی ۱۰۰تومان و ریشه‌ها را تا۷۰ تومان از آنها می‌خرند. البته تنه‌های ضخیم‌تر تا مبلغ کیلویی ۱۷۰تومان هم از باغداران خریداری می‌شود.
در این شرایط باغداران می‌توانند بدون آنکه آسیبی به محیط زیست وارد شود از محل فروش تنه‌های سرمازده درآمدری هم کسب کنند، بویژه اینکه اگر باغدار بخواهد درختان را نسوزاند هم با وجود آفت‌های موجود در ساقه‌ها و ریشه‌ها، دپوی آنها می‌تواند کانون نشر و گسترش آفات برای نهال‌های جوان را ایجاد کند.
باغداران یل آبادی از این طرح استقبال کرده‌اند و برادران باجاقی در صدد هستند که در صورت پشتیبانی مسئولان دولتی با اخذ وام‌های کم بهره(تا سقف ۲۰۰ میلیون تومان) نسبت به خرید تراکتور، وسیله نقلیه و دستگاه چوب خردکن ثابت و متحرک دست به کار بزرگتری بزنند، یعنی علاوه بر انتقال ریشه‌ها و تنه‌های ضخیم برای تولید نئوپان و ام دی اف، سر شاخه‌های نازکتر و حتی برگ‌ها را در همین ساوه به قطعات ریزتز پوشالی تبدیل کنند.
پس از تبدیل سرشاخه ها به قطعات ریزتر، پوشال حاصل را برای دفن در چاله‌ها به همراه کمی کود آماده می‌کنند و بعد از یک سال از محصول به دست آمده که همان کود گیاهی یا کمپوست است جهت تولید محصول استفاده می‌شود، یا سرشاخه ها را به صورت پوشال درآورده و مخلوط چوب و ساقه و برگ‌ها را به ضخامت ۱۰تا ۱۵سانتیمتر در سطح مزارع و باغات می‌گسترانند تا میزان رطوبت خاک زیادتر شده و تبخیر کمتری از سطح خاک صورت گیرد.
نتیجه این کار این است که دفعات آبیاری کمتر و فاصله زمانی آنها بیشتر می‌شود. خاک زیرین این لایه‌ها نرمتر شوند و در نهایت باغداران به محصول ارگانیک و سالم نزدیک شوند .با این وضعیت نیاز کمتری به بیل زدن نیز هست.
برادران باجاقی، برای پیاده کردن اهداف ملی محیط زیستی خود ،هنوز راه زیادی در پیش دارند. امیدواریم مسئولان شهری، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی و مدیران جهاد کشاورزی و...به این فعالیت ،سرعت بیشتری ببخشند.
یادمان باشد هر خدمتی به محیط زیست،خدمت به سلامتی و طول عمر انسانهاست .محیط زیست ما، امروز وضعیت حساس و شکننده‌ای دارد.همه باید دست در دست هم با همت، کار و تلاش مضاعف هم به فکر پیشبرد اقتصاد مقاومتی باشیم و هم در التیام زخم‌های محیط زیست بکوشیم .فردا دیراست ، از هم اکنون .....!
