در سال 89 بطور کاملا طبیعی، جنگل‌های تاغ زرندیه پس از حدود نیم قرن زندگی و زندگانی‌بخشی، سر از قلیان‌های جوانان درآورد!
این جنگل‌ها یادگار همت مردان پاک دیار زرخیز زرند بود. یادگاری برای نجات خاک پاک دیار "زر" و امان‌نامه‌ای برای زنان و کودکان این دیار از توفان شن و خس و خاشاک، اما، چه بد میراث‌دارانی بودیم برای میراث گرانبهای اجدادمان که با همت خویش و نه با استفاده از ماشین‌آلات و تجهیزات که با غیرت خویش، و نه با پول و امکانات، که با ایمان خویش، و نه به عنوان عالمانی بدون عمل، با دستان مهربان‌شان یک به یک نهال زندگانی‌بخش تاغ را در خاک زرخیز زرند نشاندند و ما با همه تجهیزات و امکانات و زر و زور و پول و علم و ادعای خویش هرآنچه برایمان و برای زنده ماندن‌مان و برای زندگی کردن‌مان مهیا بود بر باد دادیم.
یک فعال محیط زیست در تشریح چگونگی رخداد این خسران بزرگ به خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه مرکزی، گفت: در سال 89 در کمال حیرت و ناباوری هر شب بخشی از جنگل تاغ به کویر بدل شد! جنگلی در مجاورت اداره منابع طبیعی شهرستان زرندیه؛ محل پر ترددی که پسر بچه‌ای جسور براحتی از پس دیدبانی و نگهبانی‌اش برمی‌آمد ولی متولیان از پس آن برنیامدند.
محمدرضا خلج‌معصومی افزود: قاچاقچیان چوب و تاراج‌کنندگان آسایش مردمان این دیار پاک گویی با سحر و جادو چشم و گوش و هوش مأموران وقت نیروی انتظامی و گشت منابع طبیعی و... را بسته بودند و این ثروت که حاصل عمری تلاش مردان این دیار بود در مقابل دیدگان ملت و دولت به یغما رفت. درختانی را که سال‌ها نگهبان خاک بودند به یکباره از خاک بریدند و مسئولان نظاره کردند و یا نوشدارو پس از مرگ سهراب رساندند.
وی با بیان اینکه پس از آنکه از جنگل تنها کویری به جای ماند اطراف آن را خندق کندند و نگهبان روز و شب گماشتند و جلسات پیشگیری و پسگیری و...البته چند نفری با چند شاخه خشکیده بجا مانده در دام تدابیر امنیتی تیم حفاظتی افتادند و جریمه‌های آنچنانی متنبهشان کرد تا دیگر چشم طمع به درختان که نه، به خاک این جنگل‌های سابق و کویر امروز نداشته باشند اضافه کرد: از طرف دیگر زمین‌خواران که نه، زمین‌دوستان کشاورزپیشه برای تأمین مایحتاج ملت از هرطرف شخم کردند و صاف کردند و جو و گندم و طالبی کاشتند و ارادت خود به زمین و مردم این سرزمین را به منصه ظهور گذاشتند و باز هم سکوت مسئولان مشوق و باعث دلگرمی این عزیزان زمین‌دوست شد.
خلج‌معصومی گفت: حال ما مانده‌ایم و طوفان‌های شن و جاده، و مسافران طوفان‌زده و خیابان و کوی و خانه و مغازه‌های خاک گرفته و راه حل این مشکل را در دستمال مرغوب برای گردگیری و زدودن خاک‌هایی که اسباب زحمت‌مان می‌شود و درب و پنجره دوجداره را راهکار رهایی از خاشاک چشم‌آزارمان می‌بینیم؛ غافل از فاجعه بزرگی که همانا حرکت و هجرت این خاک به ظاهر مزاحم و به واقع حیات‌بخش از دشت‌های حاصلخیز و زرخیزمان است.
وی اضافه کرد: کمترین آسیب این طوفان خس و خاشاک بر سر و سامان‌مان است و بیشترینش از دست رفتن مراتع و فرسودگی خاک و زمین‌های حاصلخیز دشت وسیع زرند خواهد بود و بماند خطرات رانندگی در این طوفان که پرداختن به آن نیز مجالی دیگر می‌طلبد.
این فعال محیط زیست گفت: رئیس منابع طبیعی زرندیه در همان سال‌ها(89 و 90) که جنگل با سرعت مافوق صوت به کویر بدل می‌شد در پاسخ به سؤال ما درخصوص نابودی این جنگل و سرقت درختان گفت: به دلیل چوب مرغوب این درختان است که قاچاقچیان در اندک زمانی همه جنگل را به خاک بدل کردند و تلویحا درختان را مقصر دانست که چرا ذغال‌تان خوب می‌سوزد و اعتقاد داشت که کرم از خود درخت است.
وی افزود: به گفته‌ی این مسئول «زمان هرس این درختان با یکی از دانشکده‌های کشاورزی در استان البرز(کرج) هم مذاکره کرده بودند که علیرغم انجام کارهای مطالعاتی، بدلیل نبود بودجه چند میلیونی پروژه نیمه‌تمام ماند» و قاچاقچیان بدون اینکه بدانند همان کار را البته کمی غیر اصولی انجام دادند یعنی به جای هرس با اره و قیچی، با لگد و لاستیک ماشین و... هر آنچه بود بریدند و شکستند و بردند و، چه ذغال خوبی که حاصل شد و اخیرا مدیرکل منابع طبیعی استان پس از تماشای فیلم درام اکشن و... چند دقیقه‌ای که توسط نماینده شورای شهرستان زرندیه در شورای استان اکران شد، با تعجبی مثال زدنی دریافت که در استان، زرندیه‌ای هست که طوفان زده شده و مسئولیت رفع مشکل را در صورت تأمین مالی پذیرفت!
