همه ساله در روز 17 مرداد ماه به مناسبت گرامیداشت یاد و خاطره خبرنگار شهید محمود صارمی(روز خبرنگار) بعضی از ادارات و نهادهای قدرشناس ، مراسمی را جهت تجلیل و تقدیر از زحمات یکساله خبرنگاران برگزار می کنند که این اقدام خود، جای تقدیر وتشکر از متولیان امر دارد همچون جلسه ای که شهردار و اعضای محترم شورای اسلامی شهربه این مناسبت برگزار کردند .البته بسیاری از مسئولین و مقامات منجمله استاندار گرامی ، فرماندار محترم ، امام جمعه ارجمند ، فرمانده ساعی نیروی انتظامی ، شهردار و ... نیز چنین کردند و برخی از مسئولین هم قدرشناسی را به اوج رساندند و از کنار این روز به سادگی و بی اعتنا گذشتند و زحمات یکساله فعالان حوزه رسانه را تمام و کمال به فراموشی سپردند .
جلسه تقدیر از خبرنگاران در شورای شهر بیشتر فرصتی برای ایجاد هم اندیشی و تعاملی منطقی بود چرا که در این جلسه شهردار و اعضای شورای شهر دغدغه های خود در حوزه مدیریت شهری را بیان کردند و ما نیز برای رفع این دغدغه ها با اصرار بر حق نقادی خود اعلام آمادگی کردیم .
خروجی این نشست ، ایجاد همدلی و انس و الفت در سایه تعاملی سازنده با حفظ کرامت خبرنگاران بود تا میزبان محترم بداند خبرنگاران حسن نیت دارند و همواره منتقدی دلسوزند .
گرچه کسانی باز هم نقش خاص خود را به خوبی بازیگری کردند و فکر کردند تماشاچیان این تئاتر برای آنان هورا می کشند اما تماشاچیان ، دست بازیگر را خوانده بودند و او را تشویق نکردند .
نکته مهمی که ما رسانه ای ها و مسئولان خصوصا مدیران شهری و به ویژه شهردار و اعضای شورای شهر باید بدانند این است که کسانی تحمل دیدن همدلی ها و تعاملات مثبت را ندارند ، این افراد امکان دارد در میان هر دو طرف مشغول تفرقه افکنی باشند ، تفرقه افکنی از ایجاد وبلاگ هایی بی هویت گرفته تا طرح مطالبی توهین آمیز !
همه باید مراقب باشیم ، چراکه آش تفرقه ! دستپخت آشپزهای حیله گر پشت پرده و کمک آشپز ناشی و ساده لوح در صحنه است که در جلسات خصوصی خود دستور پخت « آش با یک وجب روغن! » را برای شورای شهر صادر می کنند .
همه بدانیم سناریوها را آشپزهایی بیمار ، ترسو و منزوی می نویسند که جرأت نمایان شدن را ندارند و چون گذشته کمک آشپزهای ناشی را به صحنه روانه می کنند .
بنده به عنوان یک خبرنگار با اطلاع و شناخت کامل از روحیات این تیم آشپزی یقین دارم آنان نیت خیرخواهانه ندارند و دائما در باتلاق افکار مریض خود دست و پا می زنند تا سرانجام روزی غرق شوند .
این جماعت به هرحال مزاحمت هایی برای پیشرفت شهر و سعادت مردم ایجاد می کنند و باید تلاش کرد که مزاحمت های اینان به طور موثر و ریشه ای دفع شود .
ای کاش روزی بیاید تا این بزدل های پشت صحنه به صحنه بیایند و خود را مردانه در معرض اقبال عمومی قرار دهند آن وقت خواهند دید که چقدر بی صلاحیت ، و بی کس و تنها هستند و هیچ جایی در میان مردم ندارند .
توصیه بنده به مسئولین محترم خصوصا شهردار گرامی و اعضای شورای شهر و همکارانم در حوزه رسانه این است که مراقب دست های تفرقه افکن باشیم گرچه خود تفرقه افکن ها در سطحی نیستند که بشود به آنها توجه کرد . این ضعیف ها که فکر می کنند توانمند مصداق این بیت اند که فرمود :
« ای مگس ! عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می بری و زحمت ما می داری»
* حسین کرمی - معاون سردبیرنشریه صبح ساوه
