سلامت روان، اکسیر زندگی

م؟

پیروی از قرآن و اهل بیت - ویکی فقه

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی صرف سلامت جسمانی دلیل بر سلامت فرد نیست و شخص باید به لحاظ روانی هم سالم شناخته شود و حتی سلامت روان مهمتر از سلامت جسم است.

تا چندی پیش، کارشناسان بهداشت و طب رایج معتقد بودند افرادی که گرفتار هیچ یک از بیماری‌های جسمی نیستند سالم به شمار می‌آیند، اما مدتی است به این نتیجه رسیده اند که سلامت روان هم به همان اندازه سلامت جسم و حتی بیشتر، حائز اهمیت است.

در واقع اگر روزگاری، بیماری‌های جسمی را علت بسیاری از مرگ و میر‌ها می‌دانستند امروز معتقدند روح بیمار، جسم را به بیماری و مرگ سوق می‌دهد. آنچه که روان را بیمار یا دچار اختلالات می‌کند نه ویروس و باکتری بلکه پیامد‌های تغییر سبک زندگی، فشار‌ها و نگرانی‌های روزمره، کاهش تاب آوری و مواردی از این دست است که برای درمان آن باید اقدام کرد، چون تاثیری مستقیم در موفقیت و شکست افراد دارد. اگر کسی سلامت روان خود را از دست بدهد شاید به ظاهر زنده باشد، اما زندگی نمی‌کند.

نشانه‌های سلامت روان را بشناسیم

سید غفور موسوی مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اولین نشانه سالم بودن را روان امیدواری است دانست و توضیح داد: روان امیدواری به این معناست که اگر کسی اکثر مواقع ناامید است سلامت روان او زیر سوال می‌رود.

او ادامه داد: هدف داری (فرد برای رشته تحصیلی و شغل آینده‌اش هدف داشته باشد)، رو به رشد و پویایی (فرد سالم زندگی معنا داری دارد)، هشیاری و خودآگاهی (حواسمان باشد چه می‌گوییم، در چه مرحله از زندگی هستیم، آیا کاری که قرار است انجام دهیم کار درستی است) و مهربانی و عشق ورزی (اطرافیان خود را دوست داشته باشیم) از دیگر نشانه‌های سلامت روان است.

مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، صبوری در مشکلات را از دیگر نشانه‌های سلامت روان دانست و گفت: فرد سالم کسی است ک در سختی‌ها بتواند مقاومت کند و درگیر بحران‌هایی مانند اعتیاد نشود، همچنین تاب آوری به این معنا که فرد اگر در مشکلی گیر کرد بتواند خود را از آن رها کند و سقوط نکردن در مشکلات هم از دیگر نشانه هاست.

موسوی با بیان اینکه فرد سالم به لحاظ روانی، منطق پذیری بالایی دارد و اهل گفتمان است اظهار کرد: ان فرد به چارچوب مشخصی دارد و به نظامی ارزشی پایبند است؛ از برخی بدی‌هایی که در حق او شده گذشت و چشم پوشی می‌کند، تفریح سالم دارد و با دیگران، صمیمی است به این معنا که دیگران را با افکار و ویژگی‌های مختلف دوست دارد.

او افزود: فردی که روان سالم دارد در زمان حال زندگی می‌کند؛ خودسانسوری نمی‌کند، وسعت نظر دارد و خود را در مسائل کوچک قفل نمی‌کند و می‌تواند از دارایی‌های خود بگذرد.

شکوفا کننده بودن، دیگر ویژگی است که مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، از آن نام برد و اضافه کرد: فرد سالم باید بتواند به هر جایی که رفت آنجا را فعال، شاداب و سرحال کند، انعطاف پذیر باشد و خود را با شرایط مختلف وقف دهد و با مهرورزی و بدون کینه توزی، دارای روحیه سازنده باشد.

موسوی تعادل در امور نباتی (خوردن و خوابیدن) را نشانه دیگری از سلامت روان بیان کرد و ادامه داد: بی شیله و پیله بودن، پذیرش اینکه انسان جایزالخطاست و به دنبال جلب توجه نبودن موارد دیگری در این زمینه است.

به گفته او، فرد سالم به فکر تشکیل خانواده است؛ دنباله رو نیست و سعی می‌کند جامعه خودش را بسازد.

تأثیر معنویت بر سلامت را جهانی کنیم

کد خبر: ۳۷۷۰۴۲۳

تعداد نظرات: ۴۹ نظر

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۰

فعالیت قرآنی » خبرنگاران افتخاری

تأثیر معنویت بر سلامت را جهانی کنیم

کانون خبرنگاران نبأ ــ به‌ تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تبیین سلامت معنوی نیست؛ دلیل آن هم احتمالاً سردمداری بهداشت جهانی از سوی کسانی است که توان برنامه‌ریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی است که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را جهانی کنند.

تأثیر معنویت بر سلامت را جهانی کنیم

محمد شرافت، کارشناس بهداشت و فعال مدنی در حوزه سلامت معنوی، در گفت‌و‌گو با خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ تصریح کرد: نقطه ضعف بزرگ مدیریت سلامت در جهان امروز این است که تنها جامعه پزشکی را مسئول سلامت مردم در نظر می‌گیرد و از خیل عظیم عوامل مؤثر بر سلامت چشم‌پوشی کرده است.
محمد شرافت با پرداختن به ورود معنویت به سلامت، اظهار کرد: بعد معنوی چه در جایگاه‌های فردی و چه در ابعاد جمعی جای خود را در مستندات علمی سلامت پیدا کرده و این در حالی است که این امر هنوز عملی نشده است.
او افزود: به‌ تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» نیز سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تعریف و تبیین سلامت معنوی نیست. دلیل آن هم احتمالاً سردمداری سلامت بهداشت جهانی از سوی کسانی است که ابعاد معنوی و اثرات آن را بر سلامتی خوب نشناخته و توان برنامه‌ریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی قرار می‌گیرد که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را در جامعه به‌ خوبی روشن و آن را جهانی کنند.
این فعال مدنی در ادامه گفت: سلامت معنوی بعد فراموش‌شده بهداشت جهانی است؛ قطعاً همه ما شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین(ع) بوده‌ایم، اما قادر به ارائه مستند علمی درباره تأثیر این امر بر بیمار نیستیم و یا در کل از میزان و اهمیت تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت بی‌اطلاعیم؛ این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است؛ به‌ طوری‌ که نیازمند اقدامی کارشناسانه و عملی با مشارکت جمعی حوزه‌های علمیه در سراسر جهان، جامعه پزشکی و تمام افراد مطلع و آگاه در این زمینه هستیم.
محمد شرافت با بیان اینکه معنویت در تسکین و درمان آلام و دردهای روحی و جسمی انسان مؤثر است، گفت: شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین‌ (سلام ا... علیهم الاجمعین) بوده‌ایم و بسیار شنیده‌ایم که بیماران آگاهانه و با اعتقاد همه چیز را به حضرت حق واگذار و از او طلب شفا می‌کنند. اما اگر از ما بپرسند چه جایگاهی برای شفای بیماران در ابعاد معنوی قایل هستیم، تقریباً باید اذعان کنیم که مستند علمی برای آن‌ها تهیه نکرده‌ایم و اصولاً نمی‌دانیم و یا نمی‌توانیم از میزان تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت مطلع شویم و آن را به‌ کار گیریم.

او توضیح داد: این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است. به همین جهت دنیای پیشرفته پیش‌قراول بهره‌گیری از این ابعاد شفابخش شده‌ و شاهد مقالات متعددی از جهان غرب و یا کشورهای پیشرفته آسیایی به‌ ویژه ژاپن و هندوستان در این زمینه هستیم.

شرافت با تأکید بر ضرورت اقدامی علمی، کارشناسی و عملی برای جلب توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت معنوی گفت: این اقدام به کار جمعی با مشارکت، همیاری و هم‌افزایی کارشناسان علوم پزشکی، علوم انسانی، مدرسین حوزوی و همکاری حوزه‌های علمیه ایران با جهان اسلام و نیز مشارکت صداوسیما، دانشگاه‌های علوم پزشکی، دانشگاه‌های علوم انسانی، مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلامی و همراهی سازمان جهانی بهداشت WHO نیاز دارد.

فاطمه حاجی‌حیدری