یک مدرس دانشگاه و کارشناس عالی قرآن و تعلیم و تربیت به بیان راهکارهای قرآنی برای تحقق سبک زندگی اسلامی و ایرانی در جامعه پرداخت.
"علی سعیدی" در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- افزود: جهاني را كه امروزه در آن زندگي ميكنيم، جهان ارتباطات نام نهادهاند و ديوارها اعم از ديوارهاي فيزيكي و قابل مشاهده و ديوارهاي غيرقابل مشاهده يكي پس از ديگري فرو ميريزند.
وی بیان کرد: دشواريها در ارتباطات فردي و اجتماعي موجود در جامعهی در حال توسعه و نوسازي ايران اسلامي، تلاشها و روشهايي را براي اصلاح و بهبود روابط ميان افراد ميطلبد.
وی افزود: بسياري از دردهاي اخلاقي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي جامعه نتیجه بيتوجهي به ارتباطات درست با ديگران از طرف بسياري از شهروندان است.
به گفته وی امروزه در شرايط خاص و زماني ويژه قرار داريم. انسان توانسته مرزهاي دانش را در نوردد و بيشترين امكانات را در اختيار گيرد و همچنان نيز به سرعت پيش ميرود تا بهترین و مرفهترين زندگي را برای خود رقم بزند، اما با وجود اين تلاشها، نتايج معكوس شامل حال او شده و اسارت در آسايش مطلق، آرامش را از او سلب کرده است و با همه پيشرفتهاي علمي و امكانات پيراموني هنوز هم از دردهاي جانكاه وي كاسته نشده است.
وی با بیان اینکه زندگي جنبههاي مختلفي دارد و در آن تلخي، شكست، ناكامي، اندوه و سختيهاي فراواني هست، گفت: خدای تعالی در قرآن كريم ميفرمايد " ما انسان را در رنج آفريديم" ، اما آدمي در مقابل تمام اين موقعيتهاي دشوار و دردناك بيدفاع باقي نميماند و هنر آدمي در تعقل و ساختن زندگي است چرا كه در زندگي، هيچ آسانبري منتظر بالا بردن كسي نيست بلكه بايد از پلههاي زندگي به ترتيب و يكي يكي بالا رفت و آن را پيمود و پیمودن اين راه نيازمند دفترچه راهنمايي است كه همراه انسان باشد.
وی افزود: به طور مثال وقتي وسيلهاي ميخريد، راهنماي استفاده از آن را هم به شما ميدهند، اما وقتي متولد ميشويد، وقتي شغلي اختيار ميكنيد، وقتي ازدواج ميكنيد، وقتي پدر و مادر ميشويد و... كسي به شما دفترچه راهنما نميدهد، هر كدام از ما بدون دفترچه راهنما پا به عرصههاي مختلف زندگي ميگذاريم.
این مدرس دانشگاه گفت: زندگي از نحوه ارتباط انسانها شکل ميگيرد و زندگی بدون ارتباطات معني ندارد. اگر مجاورت و كنار هم بودني هم باشد فقط از نظر فيزيكي و جغرافيايي است و گاه حتي آميختن نفسها نيز بيانگر وجود زندگي با يكديگر نيست.
وی اضافه کرد: توجه به آمارهاي فزاينده طلاق در بسياري از جوامع و شهرهاي كوچك و بزرگ مبين اين واقعيت است كه انسانهاي زيادي فقط در كنار هم هستند و نه با هم. ما هر روز صدها دوست صميمي را كه ميتوانند براي ما بسيار ارزنده باشند از دست ميدهيم، آنها به لبه زندگي ما برخورد ميكنند و بلافاصله از ما دور ميشوند و يا ما از آنها فاصله ميگيريم.
به گفته وی اين در حالي است كه براي ارتباطات مهارتهايي هست كه ميبايد توسط هر فرد به عنوان بخشي از فراگرد اجتماعي شدن فراگرفته شود. مهارتهاي ارتباطي به عنوان زيرمجموعه مهارتهاي اجتماعي در يك الگوي سه مرحلهاي شامل مهارتهاي دريافت و پردازش و پيامرساني يا پاسخ است.
وی با بیان اینکه با مجهز شدن و مجهز كردن افراد به چنين مهارتهايي در زندگي است كه انسان ميتواند بسياري از هيجانهاي مخرب را از خود دور ساخته و بسياري از اضطرابها، ترسها و اعتراضات را تخفيف بدهد، افزود: در واقع بهتر است اين چنين بگوئيم كه بايد تمام افراد جامعه را در برابر مشكلات و مسائل زندگي با چنين مهارتها و راهكارهايي تجهيز و واكسينه كرد.
وی افزود: براي تربيت و شخصيتسازي انسانها به شكل سالم و شكلگيري سبك زندگي مطلوب بدون توجه به تفكر اسلامي و مكتب انسانساز الهي و وحي نميتوانيم چندان موفق شويم.
به گفته وی جز به خداوند كه خالق انسان است و تمامي اموراتش از روي تدبير است و دین كاملي را براي انسان تدارك ديده نميتوان به مكاتب ديگر كه هر كدام تربيتهاي ناقصي را ارائه ميدهند دل بست. این نظامهاي تربيتي با توجه به عدم تشخيص كامل نيازهاي انسان هر كدام جنبههايي از وجود او را در نظر ميگيرند و راهكار ارائه ميدهند.
سعیدی گفت: بهرهمندي از اين رهنمودها و راهكارهای قرآنی هنوز به سطح زندگي مردم به طور مؤثر وارد نشده و آموزش آگاهانه اين ارزشها هم در دستور كار قرار نگرفته است.
وی گفت: قرآن درباره خود میفرماید « ای مردم! برای شما موعظهای از جانب پروردگارتان آمده است و شفایی است برای آن چه در دلها است و هدایت و رحمت برای نیکوکاران است» ؛« و انسان را به استوارترین راهها هدایت میکند»؛ « و برای خروج انسان از ظلمت نازل شده است».
این کارشناس عالی قرآن و تعلیم و تربیت افزود: امام علی(علیه السلام) درباره قرآن میفرماید « بدانید این قرآن پنددهندهای است که خیانت نمیکند و راهنمایی است که گمراه نمیکند و سخنگویی است که دروغ نمیگوید و کسی با این قرآن ننشست مگر آن که چون از پیش آن برخاست، هدایت و رستگاری او افزایش یافت، یا کوری و گمراهی او کاسته شد و بدانید کسی را بعد از آموختن قرآن، نیازی نیست و نه برای کسی غیر از قرآن بینیازی هست. پس بهبودی دردهای خود را از او بخواهید و در سختی ها و گرفتاریها از و کمک بطلبید».