سلامت معنوی بعد فراموششده بهداشت جهانی
محمد شرافت با پرداختن به ورود معنویت به سلامت، اظهار کرد: بعد معنوی چه در جایگاههای فردی و چه در ابعاد جمعی جای خود را در مستندات علمی سلامت پیدا کرده و این در حالی است که این امر هنوز عملی نشده است.
او افزود: به تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» نیز سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تعریف و تبیین سلامت معنوی نیست. دلیل آن هم احتمالاً سردمداری سلامت بهداشت جهانی از سوی کسانی است که ابعاد معنوی و اثرات آن را بر سلامتی خوب نشناخته و توان برنامهریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی قرار میگیرد که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را در جامعه به خوبی روشن و آن را جهانی کنند.
این فعال مدنی در ادامه گفت: سلامت معنوی بعد فراموششده بهداشت جهانی است؛ قطعاً همه ما شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین(ع) بودهایم، اما قادر به ارائه مستند علمی درباره تأثیر این امر بر بیمار نیستیم و یا در کل از میزان و اهمیت تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت بیاطلاعیم؛ این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است؛ به طوری که نیازمند اقدامی کارشناسانه و عملی با مشارکت جمعی حوزههای علمیه در سراسر جهان، جامعه پزشکی و تمام افراد مطلع و آگاه در این زمینه هستیم.
محمد شرافت با بیان اینکه معنویت در تسکین و درمان آلام و دردهای روحی و جسمی انسان مؤثر است، گفت: شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین (سلام ا... علیهم الاجمعین) بودهایم و بسیار شنیدهایم که بیماران آگاهانه و با اعتقاد همه چیز را به حضرت حق واگذار و از او طلب شفا میکنند. اما اگر از ما بپرسند چه جایگاهی برای شفای بیماران در ابعاد معنوی قایل هستیم، تقریباً باید اذعان کنیم که مستند علمی برای آنها تهیه نکردهایم و اصولاً نمیدانیم و یا نمیتوانیم از میزان تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت مطلع شویم و آن را به کار گیریم.
او توضیح داد: این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است. به همین جهت دنیای پیشرفته پیشقراول بهرهگیری از این ابعاد شفابخش شده و شاهد مقالات متعددی از جهان غرب و یا کشورهای پیشرفته آسیایی به ویژه ژاپن و هندوستان در این زمینه هستیم.
شرافت با تأکید بر ضرورت اقدامی علمی، کارشناسی و عملی برای جلب توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت معنوی گفت: این اقدام به کار جمعی با مشارکت، همیاری و همافزایی کارشناسان علوم پزشکی، علوم انسانی، مدرسین حوزوی و همکاری حوزههای علمیه ایران با جهان اسلام و نیز مشارکت صداوسیما، دانشگاههای علوم پزشکی، دانشگاههای علوم انسانی، مؤسسه بینالمللی مطالعات اسلامی و همراهی سازمان جهانی بهداشت WHO نیاز دارد.
کانون خبرنگاران نبأ - فاطمه حاجیحیدری
سلامت معنوی بعد فراموش شده سلامت
دکتر محمد اسماعیل اکبری/ استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سلامت معنوی بعد فراموش شده سلامت قطعاً همه ما شاهد توکل و توسل بیمارانمان به ذات حق تعالی و معصومین (سلام ا... علیهم اجمعین) بودهایم و بسیار شنیدهایم که بیماران آگاهانه و با اعتقاد همه چیز را به حضرت حق واگذار میکنند و طلب شفا از او مینمایند. اما اگر از ما بپرسند چه جایگاهی برای شفای بیماران در ابعاد معنوی قایل هستیم، تقریباً باید اذعان کنیم که مستند علمی برای آنها تهیه نکردهایم و اصولاً نمیدانیم و یا نمیتوانیم از میزان تاثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت مطلع شویم و آن را به کار گیریم. این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است. به همین جهت دنیای پیشرفته، پیش قراول بهرهگیری از این ابعاد شفا بخش شدهاند و ما شاهدمقالات متعددی از جهان غرب و یا کشورهای پیشرفته آسیایی (به ویژه ژاپن و هندوستان) در این زمینه هستیم...