قلعه سنگی کجاست؟
برای دیدن این بنای زیبا باید به شهر جدید پرند سفر کنید. در بلوار شهید باهنر شهر پرند به سوی بلوار فرهنگ حرکت کنید تا وارد قلعه زیبای سنگی شوید، البته از آزادراه تهران-ساوه نیز اگر وارد جاده تهران-ساوه شوید، می‌توانید به قلعه سنگی برسید.
جاده ابریشم از ساوه saveh کاووش های جاده ی ابریشم
مسافرت مارکو پولو به چین ( ازراه ساوه ) /معروف ترین سیاح فرانسوی قرن هفتم هجری
مارکو پس از تبریز از ساوه یاد می‌کند.
از طریق حمداله مستوفی خبر داریم که ساوه در آن زمان از 46 دیه تشکیل شده و شهری آباد بود. ساوه همان شهریست که بنابر گفته‌ها سه مغ، اهل آنجا ازجمله اولین کسانی بودند که خبر از تولد حضرت عیسی دادند و برای ملاقات وی به سوی اورشلیم شتافتند. مارکو کنجکاوانه به دنبال نشانی از آنان می‌گشت. او از مردم درباره زندگی این سه مغ پرسید، اما کسی نبود که در این باره چیزی بداند. در این راستا از قلعه‌ای یاد می‌کند که به قلعه آتش پرستان معروف بود.
جاده ابریشم از ساوه saveh
جاده ابریشم از ساوه گذشته
تهیه کننده /مهنس محمد شرافت نهم خرداد 1397
https://www.aparat.com/v/QLuP8 آپارات راببنیم
https://www.aparat.com/v/y8LtS آپارات راببنیم
https://www.aparat.com/v/3iwNR
ادامه نوشته
مسیر زمینی و مسیر دریایی جادهٔ ابریشم.
جادهٔ ابریشم یا راه ابریشم شبکهٔ راه‌های به‌هم‌پیوسته‌ای با هدف بازرگانی در آسیا بود که خاور و باختر و جنوب آسیا را به هم و به شمال آفریقا و خاور اروپا پیوند می‌داد؛ مسیری که تا سدهٔ پانزدهم میلادی به‌مدت ۱۷۰۰ سال، بزرگ‌ترین شبکهٔ بازرگانی دنیا بود.[۱]
http://sherafatsaveji.blogfa.com/post/1570
-------------------------------
مارکو پس از تبریز از ساوه یاد می‌کند. از طریق حمداله مستوفی خبر داریم که ساوه در آن زمان از 46 دیه تشکیل شده و شهری آباد بود. ساوه همان شهریست که بنابر گفته‌ها سه مغ، اهل آنجا ازجمله اولین کسانی بودند که خبر از تولد حضرت عیسی دادند و برای ملاقات وی به سوی اورشلیم شتافتند. مارکو کنجکاوانه به دنبال نشانی از آنان می‌گشت. او از مردم درباره زندگی این سه مغ پرسید، اما کسی نبود که در این باره چیزی بداند. در این راستا از قلعه‌ای یاد می‌کند که به قلعه آتش پرستان معروف بود.
این جهانگرد ایران را مرکب از 8 ایالت می‌داند: 1ـ قزوین 2ـ کردستان 3ـ لرستان 4ـ شولستان 5 ـ اصفهان 6 ـ شیراز 7 ـ شبانکاره 8 ـ تون و قائن؛ این تقسیم بندی با موقعیت جغرافیایی ـ سیاسی ایران در زمان ایلخانان انطباق دقیقی ندارد. البته ایران در آن زمان واحد سیاسی یکپارچه‌ای نبود و برخی نواحی حکومت‌های مستقلی داشتند، ولی از مقایسه با آثاری چون تقویم‌البلدان ابوالفداء به اهمیت مناطق دیگری چون خوزستان، گیلان، کرمان و... رهنمون می‌شویم. از تجربه‌های تلخ مارکو برخورد با راهزنان بود. به نظر می‌رسد در مناطق کم جمعیت و کویری راهزنی معمول بوده است.
پس از این مارکو درباره شهر یزد سخن می‌راند. به زعم وی پارچه‌های ابریشمی موسوم به «یزدی» نزد بازرگانان شهرت فراوانی داشته و به همه جای دنیا صادر می‌شد. او می‌گوید: «در صورتی که بخواهید از شهر (به سمت کرمان) خارج شوید باید 8 روز از صحرایی بگذرید که در آن فقط 3 محل برای اطراق مسافر وجود دارد.» وجود نخلستان‌های زیاد و شکارهایی چون بلدرچین و کبک و گورخر نیز در این نواحی برایش جالب توجه بوده است. پس از یزد به کرمان می‌رسد، از نظر او مردم کرمان خوب و آرام هستند.
http://hojjatkhakbaz.blogfa.com/post/85
مسافرت مارکو پولو به چین ( ازراه ساوه ) /معروف ترین سیاح فرانسوی قرن هفتم هجری
مارکوپولو درایران
در همین ایام معروف ترین سیاح فرانسوی قرن هفتم هجری (قرن سیزدم میلادی ) 749 سال قبل یعنی مارکوپولو با پدر وعموی خود در سال 669 هجری (1271 میلادی )هنگام سفر به کشور چین از ایران نیز بازدیدنمود . اواز شهرهای ایران مانندتبریز . سطانیه .ساوه . کاشان .یزد .کرمانگذشته واز طریق خلیج فارس سوی چین مسافرت نمود.
-----------------------
نقطه بعدی که پس از تبریز مارکوپولو از آن نام می بردساوه که توسط مغولان ویران گردید
مسافرت مارکوپولو به چین ( از راه ساوه )
این جهانگردان ( مارکوپولو وهمراهان )چون در اینجا ( با دژهای مستحکم دریای خزر = دوازه آهنین با بن بست روبرو شدند ونتواستند ازشمال ایران به مسافرت خود ادامه دهند ناگزیر راه چنین درپیش گرفتند
کتاب ساوه شهرباستانی جلد اول دوم
نوسینده : احمد نعمتی جلد اول ص- 14-16
تهیه کننده/ محمدشرافت ساوجی 30 بهمن 1398
ایران در سفرنامه (مارکوپولو)
توسط
شمشاد امیری خراسانی
سفرنامه‌ها منابع ارزشمندی برای مطالعات تاریخی است. این آثار جزییاتی از آداب، عادت‌ها و حیات اجتماعی اقوام گذشته را ثبت کرده‌اند. «سیاحت‌نامه فیثاغورث در ایران» منسوب به فیثاغورث دانشمند برجسته یونان قدیم، «المسالک و الممالک» ابن‌خردادبه، «سفرنامه ابن‌فضلان»، «سفرنامه ابودلف»، «سفرنامه ابن‌حوقل»، «سفرنامه ابن‌بطوطه»، «سفرنامه کلاویخو» و «سفرنامه مارکوپولو» ازجمله سفرنامه‌هایی است که پیش از عهد صفویه نگاشته شده و حاوی اطلاعاتی درباره ایران می‌باشد
مارکوپولو در سال 652 قمری /1254 میلادی در ونیز ایتالیا متولد شد. پدرش «نیکولو پولو» بازرگانی فعال بود که با قسطنطنیه داد و ستد تجاری داشت. در سال 1260 میلادی نیکولو با برادرش مافئو راه مشرق پیش گرفتند……
ادامه و دانلود فایل pdf تمامی این مطلب در ادامه نوشتار
https://parsiandej.ir/%D8%
ايران در سفرنامه مارکوپولو
سفرنامه‌ها منابع ارزشمندی برای مطالعات تاریخی است. این آثار جزییاتی از آداب، عادت‌ها و حیات اجتماعی اقوام گذشته را ثبت کرده‌اند. «سیاحت‌نامه فیثاغورث در ایران» منسوب به فیثاغورث دانشمند برجسته یونان قدیم، «المسالک و الممالک» ابن‌خردادبه، «سفرنامه ابن‌فضلان»، «سفرنامه ابودلف»، «سفرنامه ابن‌حوقل»، «سفرنامه ابن‌بطوطه»، «سفرنامه کلاویخو» و «سفرنامه مارکوپولو» ازجمله سفرنامه‌هایی است که پیش از عهد صفویه نگاشته شده و حاوی اطلاعاتی درباره ایران می‌باشد.
مارکوپولو در سال 652 قمری /1254 میلادی در ونیز ایتالیا متولد شد. پدرش «نیکولو پولو» بازرگانی فعال بود که با قسطنطنیه داد و ستد تجاری داشت. در سال 1260 میلادی نیکولو با برادرش مافئو راه مشرق پیش گرفتند تا از سرزمین‌های اصلی تولیدکنندگان کالاهایی از قبیل ابریشم، ادویه، سنگ‌های قیمتی، عاج، پوست‌های مرغوب و جواهرآلات و... دیدن کنند. مسافرت آنان 9 سال به طول انجامید و به خدمت قوبیلای قاآن فرمانروای مغولی چین رسیدند. آنان در سال 1271 مجددا از ونیز عازم چین شدند. این بار مارکوی جوان نیز همراه آنان بود. سفر اخیر 24 سال به طول انجامید که 17 سال آن را با احترام و اعتبار نزد خاقان چین سپری کردند و سرانجام در سال 1295 به ونیز بازگشتند. مارکو که اینک 41 سال داشت در پی درگیری‌های ونیز و جنوا به زندان افتاد. او در زندان با کمک یادداشت‌ها و محفوظاتش خاطرات سفر را برای هم بند خود تقریر کرد و سفرنامه خود را به یادگار گذاشت.
توصیفات مارکوپولو از سفرهایش به سایر کاشفان و بازرگانان اروپایی الهام بخشید تا دانش جغرافیایی خود را گسترش داده و در دنیایی فراتر از گذشته گام نهند. کریستف کلمب با الهام از نوشته‌های مارکو اندیشید که امکان دارد با سفر دریایی به سوی غرب، به مشرق زمین برسد. هنگامی که او در سال 1492 در آمریکای شمالی گام نهاد نامه‌هایی از پادشاه اسپانیا به همراه داشت که برای فرمانروای چین نوشته شده بود. او یک نسخه از کتاب مارکوپولو نیز به همراه داشت که حاشیه‌های زیادی بر آن نوشته شده بود....
http://jamejamonline.ir/online/670846154465324972
جام جمع
- پنج شنبه 30 دی 1389 ساعت 19:00
(مارکو پس از تبریز از ساوه یاد می‌کند. از طریق حمداله مستوفی خبر داریم که ساوه در آن زمان از 46 دیه تشکیل شده و شهری آباد بود. ساوه همان شهریست که بنابر گفته‌ها سه مغ، اهل آنجا ازجمله اولین کسانی بودند که خبر از تولد حضرت عیسی دادند و برای ملاقات وی به سوی اورشلیم شتافتند. مارکو کنجکاوانه به دنبال نشانی از آنان می‌گشت. او از مردم درباره زندگی این سه مغ پرسید، اما کسی نبود که در این باره چیزی بداند. در این راستا از قلعه‌ای یاد می‌کند که به قلعه آتش پرستان معروف بود.)...
استاد احمد نعمتی ساوجی
دیدار با استاد ادبیات ونوسینده احمد نعمتی ساوجی / محمد شرافت ساوجی
+ نوشته شده در پنجشنبه دهم خرداد ۱۳۹۷ ساعت 5:18 توسط محمد شرافت
قلعه سنگی، مرموزترین کاروانسرای ایران
نخستین کشف در ضلع شمالی قلعه بود. در یک حفره عمیق اسکلت مردی پیدا شد که طاق باز دفن شده بود. باستان شناسان گفتند که گویا این مرد میانسال به زور در این قطعه از کاروانسرا چپانده و دفن شده است.
گروه گردشگری خبرگزاری فارس: در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض، ۴۵ کاروانسرا از طرف ایران ثبت جهانی شدند. همگی این کاروانسراها ویژگی‌های منحصر به فردی داشتند که حائز ثبت در لیست جهانی شدند.
در سلسله گزارش‌های قبلی، با کاروانسرای گز اصفهان، دیرگچین قم و شیخعلی‌خان زنگنه معروف به چاله سیاه در اصفهان آشنا شدیم. این بار به تهران می‌رویم و کاروانسرایی که این روزها هنوز پابرجاست و ثبت ملی و جهانی شده را می‌شناسیم.
قلعه سنگی کجاست؟
برای دیدن این بنای زیبا باید به شهر جدید پرند سفر کنید. در بلوار شهید باهنر شهر پرند به سوی بلوار فرهنگ حرکت کنید تا وارد قلعه زیبای سنگی شوید، البته از آزادراه تهران-ساوه نیز اگر وارد جاده تهران-ساوه شوید، می‌توانید به قلعه سنگی برسید.
عجایب قلعه سنگی
تهرانی‌های قدیم عجایب و رمز و رموزهای بسیاری از قلعه سنگی نقل می‌کنند. یکی از آنها که هنوز هم قابل رویت است وجود یک چاه آب 4متری در قلعه است که همیشه سه متر و یا بیشتر آب دارد. درحالی که در شهر پرند با حفر ۲۰۰متر چاه هم نمی‌توان به آب رسید!
در دوره قاجار ۲۴اسکلت انسانی در این قلعه سنگی پیدا شده که تخمین زده شده حدود ۶۵۰سال در این مکان دفن بوده‌اند.
نخستین کشف در ضلع شمالی قلعه بود. در یک حفره عمیق اسکلت مردی پیدا شد که طاق باز دفن شده بود. باستان شناسان گفتند که گویا این مرد میانسال به زور در این قطعه از کاروانسرا چپانده و دفن شده است.
نکته جالب این بود که سرتاسر بدن مرد را خاکستر پوشانده بود و این خاکستر باعث شده بود مرد تقریبا فسیل شود، طوری که حتی بخشی از موهای او باقی مانده بود. البته سرو صورت مرد شکسته و خرد شده بود و به نظر می‌آمد که به قتل رسیده است.
کشف بعدی استخوان لگن زنی که قطع شده بود و باستان شناسان نتوانستند سن او را تشخیص بدهند. اما این اولین و آخرین اسکلت قلعه سنگی نبود. چندی بعد در همان دوره گوری پیدا شد که دو اسکلت روی هم دفن شده بودند. اسلکت اول به پهلوی چپ دفن شده بود، اما اسکلت دوم به صورت دمر روی اسکلت اول افتاده بود. سه فرد دیگر در یک گور. دو مرد و یک زن در گوری دیگر یکی یکی از دل خاک بیرون کشیدند تا به ۲۴ عدد رسیدند.
به نظر می‌رسید که همه این افراد در جنگ یا نزاعی کشته شده بودند و بدون تشریفات فقط در خاک دفن شده بودند. به همین خاطر حدس اولیه در آن زمان این بود این قتل ها به دوره مغول برمی گردد و مغول‌ها مرتکب این جنایت شده‌اند.
ابزارها و گوی های سنگی هم دیگر یافته های این محوطه بودند. گوی هایی با رنگ های قرمز اُخرایی و سبز، با زائده ای که احتمالاً برای سهولت در دست گرفتن آن بوده است. از آنجایی که این گوی ها شبیه باطل کننده های طلسمی هستند که مغولان در هنگام جنگ استفاده می کردند، فرضیه قتل برای اسکلت‌های پیدا شده قوت بیشتری گرفت، اما تا امروز در این زمینه پژوهش علمی و رسمی انجام نشده است.
از طرف دیگر کاورانسرای قلعه سنگی در مسیر اصلی نبوده و به نوعی دور افتاده بوده است به همین خاطر به آن قلعه هم می‌گفتند. همین دورافتادگی احتمالا باعث حفاری‌های غیرمجاز و سرقت از این بنا شده که شناسایی موارد یافته شده را سخت می‌کند.
مصالح بنای قلعه سنگی
قلعه سنگی را مربوط به دوره ساسانیان و زمان حکومت آل بویه می‌دانند. به خاطر استفاده نظامی که از آن می‌شده و همچنین اینکه در مسیر اصلی گذر کاروانها نبوده بیشتر کاربرد قلعه و انبار داشته تا کاروانسرا.
بناهای سنگی در آن زمان نوع متفاوتی بوده‌اند از اکثر بناها که از خشت خام یا آجر ساخته می‌شدند. بناها بیشتر به خاطر ناامنی منطقه و یا ضرورت استحکام و پایداری با سنگ ساخته می‌شدند و زمان زیادی هم صرف ساخت بنا می‌شده است.
پلان این قلعه به سبک بناهای متداول دوران اسلامی، به صورت چهار ایوانی و بایک حیاط مرکزی است. در بازدید از این قلعه متوجه ۴ برج مدور که قطر هریک ۵ متر است خواهید شد. در اضلاع چهارگانه قلعه، چهار اتاق مربع شکل باسقف گنبدی بسیارعالی از نظر معماری قرار گرفته و ۳ نیم برج در میان دیوارهای ضلع شرقی،غربی و شمالی به استحکام دیوارهای این قلعه کمک کرده است.
دیوار ضخیم کاروانسرای رباط کریم ارتفاعی معادل دو برابر ارتفاع ساختمانهایی را دارد که در داخل کاروانسرا ساخته شده اند. طرح بنا بسیار ساده و شامل تعدادی اتاق است که درهای آنها به طرف حیاط مرکزی باز می شود. طرح ساختمان این بنا به طرح مسجد جامع ساوه شباهت دارد. این مسجد در فاصله تقریبی ۵۰ کیلومتری از کاروانسرا قرار گرفته است.
تزئینات قطاربندی بالای بدنه بیرونی دیوارها (که نقش آبچکان داشته اند و بخش اندکی از آن در قسمتی از دیوار شمالی موجود است و شاید تنها تزئینات باقیمانده در این بنا باشد) جملگی نشان از طرحی از پیش فکر شده برای احداث بنایی با الگوی چهار ایوانی و به منظور کاربردی خاص است. با توجه به وسعت دشت های حاصلخیز منطقه، این فرض بیشتر تقویت می‌شود که از این مکان در دوران آبادانی به عنوان جایگاه رتق و فتق امور حکومتی در منطقه شهریار استفاده می‌شد. تا دوره قاجاریه ذکری از رباط کریم و کاروانسرای سنگی آن نیامده است. در این دوره، به ظاهر رباط کریم رونق بیشتری پیدا می‌کند.
در کتاب و نوشته‌های سیاحان هم به قلعه سنگی اشاره شده است. «ماکسیم سیرو» در کتاب «کاروانسراهای ایران» قلعه سنگی را از ابنیه دوران پیش از سلجوقی می‌داند و طبق نوشته او کهن ترین کاروانسرای فلات ایران است که نزدیک رباط کریم و در کنار دشت آباد و حاصلخیز شهریار قرار دارد.
«رابرت هیلن» و «ولفرام کلاریس» م قلعه سنگی را دیده اند. آنها قلعه سنگی را کاروانسرایی نامیده‌اند که قدمت آن به زمان ساسانیان می‌رسد.
