على بن جعفر الصادق، فرزند امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، برادر كوچک امام موسی کاظم (علیه‌السلام) و از اصحاب و یاران امام موسى كاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی (عليهم‌السلام) و از علما و راویان قرن دوم هجرى بود.
او پنج امام شیعه را درک کرده و از سه امام هم روایت نقل کرده است. کتاب مسائل علی بن جعفر، تنها کتابی است که از ایشان به دست ما رسیده است.
(ادامه)
سعدی شیرازی
ابومحمد مصلح‌الدین مصلح بن عبدالله شیرازی (متولد بین ۵۷۷ تا ۶۰۱ ه.ق- متوفای ۶۹۱ ه.ق)، معروف به سعدی شیرازی، شاعر و حکایت‌نویس فارسی‌زبان شیرازی در قرن هفتم هجری قمری بود.
زادگاه سعدی شیراز بوده ولی در مدرسه نظامیه بغداد تحصیل کرده و نزد افرادی چون امام محمد غزالی، شهاب‌الدین سهروردی و ابوالفرج بن جوزی بهره برده است. او به کشورهای متعددی سفر کرده و به کسب دانش و تجربه پرداخته است. وی تالیفات بسیاری دارد ولی مهم‌ترین و مشهورترین تالیف او بوستان و گلستان سعدی می‌باشد که از شاه‌کارهای شعر فارسی بوده و موضوعاتی چون اخلاق، تربیت، سیاست و اجتماعیات را داراست.
آرامگاه سعدی در ۴ کیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه کوه فهندژ (پهندژ)، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا واقع شده است.
(ادامه)
