مدیرعامل موسسه مردم نهاد دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه گفت: محدوده سد الغدیر به عنوان یکی از اماکن تفریحی مورد توجه گردشگران به جهت بی‌توجهی مسئولان شهرستان از هیچ امکاناتی برخوردار نبوده و حتی از داشتن چند سطل زباله محروم است که این امر باعث شده اطراف آن به زباله‌دانی بزرگی تبدیل شود.
"مهدی فرقانی‌پور" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- خواستار ایجاد کمپینگ تفریحی در مجاورت سد الغدیر ساوه شد.
وی افزود: یکی از راه‌های کسب درآمد، گذران اوقات فراغت و تفریحات سالم در قالب گردشگری طبیعت است که متاسفانه در ایران مغفول مانده و یا به صورت گردشگری مخربانه به جای مسئولانه درآمده است.
وی ادامه داد: سد الغدیر ساوه در فاصله 27 کیلومتری شهر، یکی از اماکن تفریحی و دیدنی است که هر روز بخصوص در ایام تعطیل گردشگران و مسافران زیادی را از شهرستان ساوه و استان‌های همجوار به خود جلب می‌کند.
به گفته وی، این مکان تفریحی و گردشگری به جهت بی‌توجهی مسئولان شهرستان از هیچ امکاناتی برخوردار نبوده و حتی از داشتن چند سطل زباله محروم است که این امر باعث شده اطراف آن به زباله‌دانی بزرگ تبدیل شود.
وی بیان کرد: تنها امکانی که در این مکان وجود دارد، تابلوهای آهنی زنگ زده‌ای است که روی آن "شنا کردن ممنوع" نوشته شده است، که آنهم کافی نیست، چرا که هرازگاهی به دلیل ناکافی بودن علائم هشدار دهنده، خبر غرق شدن هموطنان‌مان در این سد به گوش می‌رسد.
وی با ابراز تاسف از غرق شدن افراد در این سد و حاشیه آن اظهار کرد: آیا نمی‌توان وضعیت نابسامان کنونی سد الغدیر را طوری سامان داد که هر ازچندگاه شاهد غرق شدن عده‌ای در این سد نباشیم و آیا نمی‌توان ورزش سالم قایقرانی را در آنجا برقرار کرد؟
به گفته وی، سوال اینجاست که آیا مردم ساوه و دیگران استحقاق اینکه زیرساخت‌هایی در این منطقه ساخته شود که حداقل آفتاب به سرشان نخورد و مغزشان را به جوش نیاورد، ندارند؟! و آیا ساخت چند آلاچیق مسقف چقدر هزینه می‌تواند داشته باشد تا بتوان از ظرفیت این مکان تفریحی به نحو مطلوب استفاده کرد؟!
وی افزود: آیا نصب کانکس‌های محیط‌زیستی، عرضه مواد خوراکی و غذایی نمی‌تواند به کارآفرینی بینجامد و محیط‌زیست منطقه را نیز سالم‌تر کند؟
فرقانی‌پور افزود: آیا باید همچنان گردشگر از سرویس بهداشتی و دستشویی در سد محروم باشند؟ و آیا در جوار دریاچه با آبیاری قطره‌ای نمی‌توان چند هکتار جنگل درختان مثمر و غیرمثمر به عمل آورد؟
این دوستدار طبیعت تصریح کرد: آیا نمی‌توان به وضعیت تخریب محیط‌زیست، زباله‌ها، شکار و صید بی‌رویه و ... سروسامان بخشید؟ و آیا اگر زیرساخت‌های مناسبی با هزینه‌های دولتی یا خصوصی ساخته شود، با گرفتن ورودیه، امکان بازگرداندن سرمایه وجود ندارد؟
فرقانی‌پور در پایان با بیان اینکه درگذشته طوماری با صدها امضا برای فرماندار وقت تهیه و ارسال شد که متاسفانه هیچ اقدامی در زمینه پرداختن به موارد یاد شده صورت نگرفته است، افزود: اخیرا نیز جمعی از مردم و دوستداران گردشگری با امضای طوماری خطاب به استاندار مرکزی، اداره کل میراث فرهنگی، اداره کل حفاظت از محیط‌زیست ، نماینده مردم ساوه و زرندیه در مجلس و نیز فرماندار شهرستان خواستار رسیدگی به این موضوع شدند.
وی تصریح کرد: از مسئولان دولتی انتظار می‌رود که تدبیری برای این مکان بیندیشند تا حداقل یک فضای گردشگری مناسب برای شهروندان و مسافران فراهم شود.
سد الغدیر ساوه با 265 متر طول تاج و حجم 277 میلیون مترمکعب آب از نوع دو قوسی بتونی است که در سال 72 با هدف تامین برق و آب کشاورزی 23هزار هکتار از اراضی این شهرستان احداث شد.
