در جامعه ای که نیمی از آن را زنان تشکیل میدهد نمی توان بدون توجه و با نادیده گرفتن نصف جامعه برای آن برنامه ریزی کرد و از آن جامعه انتظار پیشرفت و توسعه داشت. در حقیقت یکی از شاخصهای سنجش درجه توسعه یافتگی میزان و اهمیت و اعتباری است که برای نقش زنان در هر کشور قائل شده اند و بنابراین برای تسریع در فرآیند توسعه و محقق شدن عدالت اجتماعی باید به زن به عنوان یک نیروی فعال و سازنده نگریسته شود.*جامعه انسانی از دو جنس زن و مرد تشکیل شده است . زنان نیمی از جمعیت انسانی جامعه را تشکیل می دهند اگر نقش و جایگاه انسانی را به عنوان اساس و محور توسعه پذیرفته باشیم منطقاً باید نقش و جایگاه زن را نیز به عنوان نیمی از جمعیت انسانی جوامع در توسعه پذیرا باشیم . زنان تا دیروز موجوداتی فراموش شده بودند و به مشارکت آنها در امور و فعالیتهای اجتماعی توجهی نمی شد و فعالیت آنان را محدود به وظایف خانه داری ، همسرداری و بچه داری کرده بودند و زنان نیز به عنوان یک باور این مسئله را پذیرفته بودند.
*امروزه یکی از مباحث توسعه نفی نابرابری جنسی است . نفی نابرابری های قومی و طبقاتی است . نفی تبعیض میان زن و مرد است . امروزه زن به میدان آمده است و جایگاه زن در مبحث توسعه به عنوان بحثی اساسی مطرح گردیده است . بحث آموزش زنان و دختران به عنوان مادرانی که اولین عاملین انتقال ارزشها، هنجارها ، فرهنگ ، آداب و رسوم و سنتها مطرح می شود ، از اهمیت فراوانی برخوردار شده ست براساس تحقیقات علمی مشخص شده است که زنان آگاه و اندیشمند ، فرزندان آگاه به بار می آوردند و آگاهی نیز اساس توسعه است.
*باید به زنان اصالت واقعی بخشید و جایگاه حقیقی و واقعی زن را در جامعه مشخص کرد و به اصلاح باورهای فرهنگی جامعه و مردم پرداخت. باید باور فرهنگی مردم را اصلاح کرد که زن همانند مرد است و می تواند سرنوشت فعالیتهای خود را انتخاب کند. باید در مجموعه باورهای فرهنگی جامعه از جمله باور مردان ایجاد نمود که زن نقش بزرگی در اجتماع دارد زن مظهر تحقق آمال بشر است زن پرورش دهنده زنان و مردان ارجمند است.
