هفتاد قله برای مسافرانی که از سمت سلفچگان به اراک در حرکتند، نام آشنایی است. این منطقه در سمت چپ جاده و در حدود 35 کیلومتری اراک واقع است و کوههای آن نیز بخوبی قابل مشاهدهاند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- منطقه حفاظت شده 70 قله با وسعتی در حدود 97 هزار و 400 هکتار یکی از قدیمیترین زیستگاههای وحوش ایران است. این منطقه از زمان صفویه و قاجاریه به عنوان شکارگاه سلطنتی زبانزد شاهان و شاهزادگان بوده است.
مسعود میرزا ظلالسلطان پسر بزرگ ناصرالدین شاه در تاریخ مسعودی که به قلم خود اوست، با افتخار از کشتارهای چند صدتایی وحوش در این منطقه قلمفرسایی کرده است.
امروز در سنگنگارههای دره چکاب، 62 کتیبه در صخرههای سنگی از آنها به جای مانده است. به جز آنها، نقوش تصویری هزاران سال قبل ثبت شده توسط انسانهای نخستین در اطراف 70 قله تا خمین و محلات برجای مانده، نقوشی که حیات وحش غنی منطقه را به نمایش میگذارند.
اما اکنون سه هفتهای است که بیش از سه هزار زیستمند 70 قله، دستخوش مرگی خاموش و تدریجی شدهاند.
به گفته مدیرعامل موسسه دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه آبشخور مشترک با دامهای اهلی مبتلا به بیماری نشخوارکنندگان کوچک یا pprرا به این وحوش زیبا و مظلوم منتقل کرده است.
"مهدی فرقانیپور" افزود: در 70 قله هرجا که پا میگذاریم دام اهلی میبینیم، بقول معروف دام از سر و کول منطقه بالا میرود، طبق گفته کارشناسان تعداد دامهای ایران بیش از چهار برابر ظرفیت مراتع ماست!
وی با بیان اینکه سهم بیشتری از کانون ریزگردها در حال تشکیل در داخل کشور است، بیان کرد: سالی 50 هزار هکتار بر بیابانهایمان افزوده میشود. در این شرایط فاجعه باید چه چیزی بیش از این باشد؟
مدیر عامل موسسه دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه در ادامه با اشاره به بازدید اخیر فعالان محیط زیست ساوه و زرندیه از مجموعه 70 قله گفت: در روز جمعه گذشته به اتفاق 6 نفر از حافظان طبیعت برای پاکسازی و پایش 70 قله در آنجا حضور داشته و از نزدیک شاهد تلاش اعضای سازمانهای مردم نهاد و کارکنان محیطزیست برای دفع بهداشتی لاشهها، آهکپاشی و پایش منطقه بودیم.
وی بیان کرد: وقتی به اراک رسیدیم حدود 20 اکیپ از داوطلبان مردمی و محیط زیستیها عازم مناطق اصلی شده بودند، ما هم در قالب دو گروه به اتفاق مسئول حیات وحش استان و یکی از محیطبانان، مناطق کوههای جنوبی 70 قله را جستجو کردیم. در میان چند گله گوسفند موجود در منطقه تعداد محدودی دام بیمار مشاهده شد و تذکرات لازم در این خصوص به چوپان داده شد.
فرقانیپور افزود: در مسیر چهار میش و بره در 200 متری دیدیم که سرحال بودند، کلا در آن منطقه فقط گزارش مرگ دو میش در هشت روز قبل داده شده بود. البته تراکم شکار در این منطقه کم بود وقتی ظهر به پاسگاه رسیدیم یک گروه دیگر هفت لاشه پیدا کرده بودند، ولی کانون بحران چکاب است که افراد آنجا را ندیدیم.
وی بیان کرد: بنظر میرسد تلفات ذره ذره تداوم دارد، اما بسته به کانون تجمعها متفاوت خواهد بود و باید گفت که مرگ خاموش در 70 قله، ماندگار است.
به گفته وی بسیاری از افراد پس از رویت لاشهها و دیدن حیوانات مریض، قادر به کنترل احساسات خود نبوده و ماتم زده و گریان به کسانی میماندند که عزیزی از دست داده باشد.
فرقانیپور ادامه داد: بلافاصله پس از بازگشت به شهر، تلاشهای مختلفی برای رسانهای کردن موضوع و توجه مسئولین امر به این فاجعه محیط زیستی صورت پذیرفت. دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه نیز طی نامهای به استاندار مرکزی خواستار توجه بیشتر ایشان به این امر و تشکیل فوری ستاد بحران شدند.
وی تاکید کرد: 70 قله به عنوان میراث فرهنگی، طبیعی و ملی تنها متعلق به استان مرکزی و ایران نیست، بلکه متعلق به تمامی دنیاست.
فرقانیپور گفت: نگذاریم این نگین زیبای آفرینش و تنوع زیستی به سمت نابودی کامل برود، رسیدگی به وحوش بیآزار 70 قله، وظیفهای شرعی، انسانی، اخلاقی و ملی بوده و تاخیر در این کار موجب پشیمانی و لعن نسلهای آینده نسبت به ما خواهد بود.
وی افزود: در کنار اقدامات عملی در ماه مبارک رمضان از دعا و صدقه برای بهبودی کامل وحوش که ثروت ملی، ژنتیکی ما هستند غافل نشویم.