دومین مرحله در روند کاهش آسیب های اجتماعی، زمانی است که این اتفاق افتاده و باید راه‌هایی برای کاهش تخریب بیشتر پیدا کرد.

طاهره قربان‌حسینی کارشناس ارشد روانشناسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه مرکزی، افسردگی و تنهایی، روی آوردن به خودکشی، مواد مخدر، خودآزاری و یا حتی دیگرآزاری، تخلفات، بی‌قید و بندی‌های اخلاقی و جنسی و حتی افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را از عواقب طلاق و آسیب‌های اجتماعی عنوان کرد.

به گفته وی، بهترین راه کاهش این آسیب‌ها در این مرحله معرفی افراد آسیب‌دیده به مراکز تحت پوشش دولت مانند سامان‌سرای زنان یا کانون‌های اصلاح و تربیت است. این افراد اکثرا به نوعی درگیر مشکلات روحی روانی با شدت‌های مختلف هستند لذا، علاوه بر آموزش مهارت‌های زندگی مثل کنترل خشم، افزایش عزت نفس، اعتماد به نفس، کاهش افسردگی‌ها و علت‌یابی مشکلات و اختلالات؛ مهمترین درمان برای این افراد قرآن‌درمانی است.

این روانشناس با اشاره به اینکه این افراد علاوه جسم، روح‌شان را نیز تخریب کرده‌اند، بیان کرد: این افراد آسیب‌دیده تنهایی و خلاء بزرگی در روح و جان خود احساس می کنند و اینجاست که باید آنها را متوجه درون، ذات و فطرت درونی‌شان کنیم، چراکه آنها با اعتماد و تکیه به دنیا و افراد آن به دام‌های دنیا دچار شده‌ و اکثرا به مردم و دنیا بی اعتمادند و بدنبال یک تکیه‌گاه و پناهگاهی امن می‌گردند.

وی با بیان اینکه این افراد در پی چنگ زدن به دامان کسی هستند که آنها را بدن هیچ قید و شرطی بخواهد و دوست داشته باشد، عنوان کرد: آنها به دنبال آرامش درونی و مرهمی هستند که زخم‌های روحشان را تسکین دهد و بدون دغدغه دل را به او خواهند سپرد، لذا باید به ریسمانی چنگ بزنند که به قعر چاه رهنمون‌شان نکند بلکه با آن به افق دوردست بنگرند و به اوج برسند و در این بین قرآن و آموزش آن بهترین مسکن برای این افراد است.

وی تصریح کرد: این افراد بواسطه‌ی نزول ارزش‌های اخلاقی به این روز گرفتار شده‌اند و آموزش قرآن باعث رشد اخلاقی و افزایش و تقویت معنویات در این افراد شده و اثرات زیادی در خودشناسی برای آنها بر جای خواهد گذاشت.

وی با بیان اینکه قرآن کریم نسخه شفابخش و داروی مؤثر برای همه دردهای اجتماعی و اخلاقی است، تصریح کرد: آرامش روانی زمانی حاصل می‌شود که انسان نقطه اتکایی داشته باشد تا بتواند بوسیله آن مشکلات خود را حل کند، لذا همراهی با قرآن یعنی پیدا کردن همان نقطه اتکاء و از سوی دیگر قرآن کریم با تعریف جدیدی از خوشبختی و سعادت، افق‌های جدیدی را پیش روی انسان قرار می‌دهد و به این افراد که معمولا دچار ناامیدی و سرخوردگی شدید و نیز دچار خودکم‌بینی و بی‌ارزشی هستند کمک می‌کند.

وی ادامه داد: همراهی با قرآن موجب آزادی انسان از بسیاری قید و بندها و اسارت‌ها شده و انسانی که بواسطه قرآن از دنیا و شهوات آن آزاد شده احساس آرامش می‌کند و دیگر به دیده حقارت به خود نگاه نمی‌کند. فرد در این شرایط جرأت و اعتماد به نفس می‌یابد و به ارزش واقعی و درونی خود پی برده و از زبونی در برابر خواسته نامردان خودداری می‌کند.

قربان‌حسینی با اشاره به فواید راه‌اندازی پایگاه‌های سلامت روان در شهر، گفت: ارائه الگوهای مطلوب و متعادل خانوده، آموزش‌های لازم جهت مهارت‌های زندگی به خانواده در کنار آموزش‌های دینی، بالا رفتن سلامت و بهداشت روانی افراد، کاهش جرم و جنایت و انواع بزهکاری، آموزش خودشناسی و خودباوری در افراد و بدنبال آن افزایش عزت نفس واقعی، آموزش مهارت‌های ارتباطی و بین فردی در افراد، کاهش آمار خودکشی، کاهش اختلالات افسردگی، کاهش طرد شدگی و شکست و فقدان، کاهش آمار طلاق و عواقب منتهی به آن، کاهش جرم‌های خیابانی و جلوگیری از روی آوردن زنان و دختران به این امور و ایجاد بستر مناسب در خانواده جهت رشد سلامت روانی افراد و تأمین بهداشت روانی فرد و خانواده و در نهایت بهداشت روانی جامعه از دستاوردهای ایجاد چنین پایگاه‌هایی است.

وی همچنین با تأکید بر لزوم توجه به آموزش آموزه‌های قرآنی در این مراکز، یادآوری و تقویت معنویت و رشد اخلاقیات و حذف آثار نزول اخلاقی، ایجاد آرامش و زندگی پر از نشاط و روابط سالم که اثر مطلوب در ارتقاء و کیفیت زندگی خواهد داشت، کاهش آمار خودکشی که در اثر خیانت همسران و یا عشق های نا فرجام انجام می شود، ایجاد پایگاه امن و رسیدن به اتکاء درونی افراد با جنگ زدن به ریسمان امن الهی، افزایش قدرت تحمل افراد در برابر مشکلات و تقویت صبر و بردباری با اتکاء به یاد خدا، کاهش احساس تنهایی و افسردگی و ناامیدی که عامل همه مفاسد است، ایجاد احساس امنیت و آرامش در انسان، کمک به افزایش صبر و شکیبایی و تحمل سختی‌ها، دوری از بیماری‌های روانی ناشی از احساس گناه، کمک به انکار نکردن گناه و اعترافات و استغفار و توبه به آن که باعث جلوگیری از سرکوب ناخودآگاه احساس گناه و ایجاد بروز عوارض بیماری‌های روانی می شود، کمک به ایجاد تعادل شخصیت افراد، کمک به تفسیر افکار و گرایش‌های فکری افراد که تغییر رفتار را در پی خواهد داشت، کمک به حفظ و قرائت قرآن و درمان و بهبودی به کمک قرآن را از جمله فواید این طرح دانست.