یک کارشناس کشاورزی و منابع طبیعی در ساوه گفت: خاک از مهمترین منابع طبیعی محسوب میشود و حاصلخیزی خاک یکی از فاکتورهای اساسی در مقوله تولید است.
عزیز قشقایی افزود: در همین راستا ارزیابی تناسب اراضی و کشت محصولات زراعی و مرتعی با توجه به استعدادهای اراضی و خصوصیات آب و هوایی، در مجموعه اهداف مدیریت اراضی و توسعه پایدار جهت حفظ منابع طبیعی مطرح میشود.
وی با بیان اینکه ادامه حیات جوامع انسانی مستلزم وجود آب و خاک است، اظهار داشت: فعالیتهای انسانی در بهرهبرداری از منابع خاک باید براساس شناسایی استعدادها و قدرت تولیدی خاک باشد.
وی با اشاره به اینکه ایران به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، توپوگرافی و آب و هوایی جزو مناطق خشک جهان به شمار میرود، ادامه داد: پس خاک به عنوان یک سیستم حیاتبخش و تأثیرگذار بر بقا و تداوم فعالیتهای تمامی موجودات زنده به ویژه انسان حائز اهمیت فراوان است. این اهمیت به اندازهای است که هرگاه بین خاک و میزان بهرهبرداری عدم تعادل بوجود آید فرسایش تشدیدشونده، نابودی تدریجی بستر حیات انسان و به مخاطره افتادن نسلهای آتی را فراهم خواهد کرد.
این کارشناس کشاورزی و منابع طبیعی افزود: آمار و ارقام و شواهد موجود بیانگر آن است که در کشور ما میزان تخریب و فرسایش خاک مستقیما در ارتباط با بهرهبرداری بیرویه انسان از طبیعت است.
وی اضافه کرد: کاربریهای مختلف اراضی مقادیر مختلف فرسایش را ایجاد میکنند که باز در همین فرسایش نقش انسان در طبیعت و یا اراضی مرتعی و زراعی مشهود است.
وی بیان کرد: برابر اطلاعات و آمار موجود و طبق تخمین سازمان خواروبار جهانی هر سال بیش از 75 میلیارد تن خاک از سطح کره زمین فرسایش مییابد که برابر از بین رفتن خاکی به عمق 25 سانتی متر از 20 میلیون هکتار است.
وی اضافه کرد: اهمیت خسارت حاصل از فرسایش خاک از آن جهت است که برای تشکیل این عمق از خاک زمان بسیار زیادی لازم است حال آنکه از بین رفتن آن در زمان کوتاهی صورت میپذیرد.
وی تصریح کرد: با توجه به وضعیت کنونی کشور از لحاظ فرسایش خاک و بیلان منفی آب دشتها به ویژه آبهای سطحی شامل قنوات و چشمهسارها و چاههای عمیق(آبهای زیرزمینی)، اجرای طرحهای آبخوانداری از اهمیت ویژهای برخوردار است و اجرای چنین طرحهایی کاهش فرسایش خاک حوزه، کاهش اتلاف آب، کاهش خسارت ناشی از روانآب و کاهش شدت خشکسالی را در بر خواهد داشت.
قشقایی اظهار داشت: از دیگر دستاوردهای آبخوانداری افزایش سطح آبهای زیرزمینی، افزایش پوشش گیاهی و در نهایت جلوگیری از مهاجرت روستائیان و اشتغالزایی است.