ساوجیان نیشابور؛ پیوندهای علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور
ساوجیان نیشابور؛
پیوندهای علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور
جبذا شهر نیشابور
ابرشهر | واحدی نیشابوری - BLOGFA
ساوجیان نیشابور؛ پیوندهای علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور
نیشابور، از جمله بوم‌هایی‌ست که جایگاه برجسته‌ای در بالندگی و تطور فرهنگی و اجتماعی، و همچنین رشد، شکوفایی علمی ایران‌زمین و قلمرو تمدن اسلامی داشته است. از این دیار، در تاریخ علوم و معارف اسلامی، به عنوان «دارالعلم خراسان»، زادگاه نخستين مدارس اسلامي و جایگاه گردهمآیی دانشمندان و فقیهان و حدیث‌شناسان بزرگ و نامور، یاد می‌شود. این جایگاه ممتاز علمی و فرهنگی، توجه علماي بزرگ حوزه‌ی جغرافیایی ایران و فراسوی آن را به نیشابور و حتي اقامت گزیدن آنان را در این شهر، در پی داشته است. ساوه، یکی از شهرهای کهن و فرهنگ‌پرور ایران زمین است که بزرگان و دانشمندان پُرشماری را در دامن خود پرورانده و خدمات علمی و فرهنگی ارزنده‌ای را در حوزه‌ی تمدنی ایران و اسلام ارایه نموده، بسیارند فرهیختگان ساوجی که در نیشابور و دیگر شهرها به اشاعه‌ی علم و کسب دانش پرداخته‌اند. استاد مرتضی ذکایی ساوجی در این نوشتار به بازکاوی و بازشناسی گوشه‌ای از ارتباطات علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور پرداخته است./ققنوس شرق/
حبّذا شهر نشابور که در روی زمین
گر بهشتیست همانست وگرنه خود نیست
(1)
نیشابور، شهری است در ]حدود[ صد و سی کیلومتری مغرب مشهد رضوی، در کنار کوههای بینالود و ساوه، شهری است در صد و سی کیلومتر جنوب تهران. از ساوه تا نیشابور، نزدیک به هزار کیلومتر، راه است، با این همه، میان این دو شهر کهن، از دیرباز، روابط علمی و فرهنگی وجود داشته است و عالمان، محدّثان و فرهیختگان هر دو دیار، با هم آمد و شد و دوستی داشتهاند. در این نوشته، به برخی از این روابط در سدههای چهارم تا هفتم هجری اشارتی خواهد رفت. بدان امید که این روابط همچنان بپاید و در آینده نیز گسترش یابد.
«ابواحمد ساوی هروی»، از ادیبان و شاعران قرن چهارم و پنجم هجری است. عبدالملک ثعالبی نیشابوری(م.429 ق) که معاصر او بوده و با او دوستی داشته، دو بیت در وصف هرات، از او نقل کرده است:
هراة ارض حضبها واسع
و نبتها اللّظاح و النرجس
ما احد منها الی غیرها
یخرج الاّ بهد ما یفلس
(2)
«ابوالفرج ساوی»، نیز از شاعران و خوشنویسان همین دوره است. ثعالبی نیشابوری او را به حسن خط و بلاغت در سخن ستوده و ابیاتی از قصیده‌ی او در رثای فخرالدوله را نقل کرده است:
هی الدنیا تقول بملء فیها.....
گر بهشتی هان است وگرنه خودنیست .1
نیشابور شهری است در صدوسی کیلومتری مغرب مشهد رضوی در کنار کوه های بینالو و
ساوه شهری است در صدو بیست کیلومتری جنوب تهران از ساوه تا نیشابور کمتر هزار کیلومتر راه است بااین میان این دوشهر کهن از دیرباز روابط علمی وفرهنگی وجود داشته است وعالمان محدثان وفرهیتختگان هردو باهم آمد وشد ودوستی داشتنه اند
در این زمینه به برخی ازاین روابط در سده چهارم تاهفتم هجری اشاراتی خواهد رفت .بدان امید که این روابط همچنان بپاید ودر آینده نیز گسترش یابد...ادامه دارد از صفحه 217 تا صفحه 222 کتاب نامه ساوه
---------------------------
ابرشهر | واحدی نیشابوری - BLOGFA
ساوجیان نیشابور؛ پیوندهای علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور
http://abarshahr.blogfa.com/post/200
ساوجیان نیشابور؛ پیوندهای علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور
نیشابور، از جمله بوم‌هایی‌ست که جایگاه برجسته‌ای در بالندگی و تطور فرهنگی و اجتماعی، و همچنین رشد، شکوفایی علمی ایران‌زمین و قلمرو تمدن اسلامی داشته است. از این دیار، در تاریخ علوم و معارف اسلامی، به عنوان «دارالعلم خراسان»، زادگاه نخستين مدارس اسلامي و جایگاه گردهمآیی دانشمندان و فقیهان و حدیث‌شناسان بزرگ و نامور، یاد می‌شود. این جایگاه ممتاز علمی و فرهنگی، توجه علماي بزرگ حوزه‌ی جغرافیایی ایران و فراسوی آن را به نیشابور و حتي اقامت گزیدن آنان را در این شهر، در پی داشته است. ساوه، یکی از شهرهای کهن و فرهنگ‌پرور ایران زمین است که بزرگان و دانشمندان پُرشماری را در دامن خود پرورانده و خدمات علمی و فرهنگی ارزنده‌ای را در حوزه‌ی تمدنی ایران و اسلام ارایه نموده، بسیارند فرهیختگان ساوجی که در نیشابور و دیگر شهرها به اشاعه‌ی علم و کسب دانش پرداخته‌اند. استاد مرتضی ذکایی ساوجی در این نوشتار به بازکاوی و بازشناسی گوشه‌ای از ارتباطات علمی و فرهنگی ساوه و نیشابور پرداخته است./ققنوس شرق/
حبّذا شهر نشابور که در روی زمین
گر بهشتیست همانست وگرنه خود نیست
ابرشهر
و ابرشهر در دوره ساسانی منطقه‌ای است به مرکزیت نیشابور که نواحی ارغیجان، اسپراین، جوین، بیهک، بیهق، باخرز، خواف، زوزن، زام و زاوه را در بر می‌گرفت. در دوران بعد یعنی دوره اسلامی، این منطقه به نام نیشابور (ربع نیشابور) شناخته می‌شود.
------------------------------------
بازماندگان امامزاده محمد محروق
ساوه، نیشابور، قم و ... زندگی می‌کنند.
گروه پژوهشی ویکی‌فقه؛ محمد شرافت.
http://wikifeqh.ir/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%8
جناب محمد فرزند محمد فرزند زید فرزند امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) پیشوای چهارم شیعیان مانند سایر بنی‌هاشم و علویین در زمان خلافت مامون عباسی، در سال ۱۹۹ هجری قمری در راس نهضتی در کوفه علیه خلافت عباسی قیام کرد و در نهایت پس از سرکوبی قیام و کشته شدن رهبر نظامی آن محمد بن محمد محروق (رهبر فکری و سیاسی شورش) برای اخذ تصمیم به مرو که مرکز خلافت بود فرستاده شد. اما در سال ۲۰۰ هجری قمری به دستور حاکم نیشابور به شهادت رسید.
از نسل و ذریه امامزاده سیدمحمد محروق علما و شخصیت‌های بزرگی همچون میرزا سیداحمد مجتهد ساوجی، علامه عسکری و ... هستند که خدماتی به جهان اسلام و تشیع انجام داده‌اند و برخی دیگر از این بزرگان هنوز هم در حال خدمت به اسلام و مسلمین هستند. فرزندان و نوادگان امامزاده سیدمحمد محروق در شهرهای مختلف ایران همچون ساوه، نیشابور، قم و تهران ... زندگی می‌کنند.
گروه پژوهشی ویکی‌فقه؛ محمد شرافت.
-----------------------------
نامه ساوه: مجموعه مقاله های ساوه پژوهی
دکتر مرتضی ذکایی ساوجی
صفحه - 217 تا 222
پژوهشگر : محمد شرافت
