مصاحبه بدونه تعارف  

کمال حسینی

ساوجیان درشهر خودشان  ساوه غریبه اند

سید ابراهیم کمال حسینی

-----------------------------------------------------

ما غریبیم در این شهر به کاشانه خویش 
اشنا با غم هجر و دل دیوانه خویش
در دل بر همه بستیم به غیر از غم عشق
غیر غم  کس ندهم راه به غمخانه خویش
هر بلایی که رسد بر دلم از دوست بود
نکنم شکوه ز اغیار و ز بیگانه خویش
واعظ شهر که بنموده پریشانی ما
بی خبر مانده مگر زان همه افسانه خویش
چاره درد من اندر می و میخانه بود
ناامیدم مکن ای پیر ز میخانه خویش
سر تعظیم فرو ناورد اندر بر شاه
هر که ابی بخورد از لب پیمانه خویش
هیچ دانی چه گذشته است به من از غم هجر
بی خبر مانده ای ای گل تو ز پروانه خویش
ریزم اندر پی او کوکبه گوهر اشک
کرده ام بدرقه اش گوهر دردانه خویش
اشک غماز من ای ماه نه از راه هواست
ناله ها می کنم اندر پی جانانه خویش
والی شهر شده ان صنم باده فروش
کرده با نیم نگاهی همه دیوانه خویش
ره افتادگی اموز کمال از شه دین
که‌کشد بار گدایان همه بر شانه خویش .
کمال ساوجی۱۳۷۴

تهیه کننده : محمد شرافت