آقا سیدابراهیم کمال حسینی (کمال ساوجی)

،بوبایه،
اونی کی شِوِندروز دست به دعایه بوبایه/
خوشیی اِولاد و از خدا میخایه بوبایه/
 سر و سامونه بِبش ته تیاله حسرتشه/
ور لواش ذکر خدا  خدا  خدایه بوبایه/
شیو و روز می دِوه تا بچرخونه امورشا/
هامیده جون و ولی بی ادعایه  بوبایه/
اوکی ور تو میزنه درد و غم و آرمونشا/
هی ادا در  می یاره  که روبرایه  بوبایه/
یدفه دق کنه و بیفته زمین و عکسگش/  
گلِ میخ و طاقچه و رف بولایه بوبایه/
 غم عالم تو دلش دره ولی هیش نیمیگه/
 او میشه مثده یخ ‌و ز دل رضایه بوبایه/
هیه بد تو بوبایا   اما بدش ده به خدا/
خجل از اهل و عیال و رو سیایه بوبایه/
اوکی درد جار شده اما لواش خندون باز/
غمش پنهون ز  دِلِ  من  و شمایه بوبایه/
نازکی شده ولی  دلواپس باس ببه کای/
او کی سینه ش سپر درد و بلایه بوبایه/
یواشیی ور میخزه کّله سحر میزنه در/
یه نونیی پیدا کنه تا شیو بیایه بوبایه/
نیمیخا کسی بدونه تو دلش چی میذره/
حرفش پنهون ز غریب و آشنایه بوبایه/
کمرش دولا شده اسش صداش در نیمیا/
مردن و  رفتنشم   بی سر صدایه بوبایه/
دلش تاپ و توپ کنه تا ببکای بیان ز در/
اوکی اشکش شُر و شُر ور متکایه بوبایه/
خونه ور هم میریزه اگه یه روزی نباشه/ 
سایگش تویی خونه چون پادشایه بوبایه/
اوکی ور گور می بُره غصه های نگفتشا/
تا تو قبر دلواپسه من و شمایه بوبایه/
آق حسین ده وا میگف ور بشیری آق مصطفی/
به خدا بعد خدا اون کی خدایه بوبایه/
ننمون تاج سره هیشکی و پاش نیمیرسه/
ولی  داد کمال اوکی دسش شفایه بوبایه/
،.............ً...............
بشیری اق مصطفی .،سیدالشعرای کهن شهر ساوه جناب استادم سید مصطفی بشیری ساوجی
آق حسین،،،،،نیک یاد روانشاد جناب استادم سید حسین حسینی ساوجی که بسیار ز او آموختم،
تقدیم به ارواح پاک پدران این بخشنده های بی منت
که قدر دان محبت انان نبودیم ،
حسب الاامر و دستور فخر شهرم جناب استادم دکتر محمد تقی قندی ساوجی که از نیکان است سروده گردید
با فروتنی و مهر
عمادالفقرا بابا کمال ساوجی

قصه های گویش ساوه قسمت اول و دوم وسوم / سید ابراهیم کمال ...

اوستونی به گویش ساوه ای سید ابراهیم کمال حسینی ساوه قسمت اول

زورخانه ورزش باستانی ساوه ؛ به قلم رضا رایگان ساوجی

تهیه کننده : محمد شرافت