بقعه شاهزاده عبدالله اوجان منسوب به عبدالله بن موسی بن جعفر در روستای اوجان ساوه
عبدالله بن موسی بن جعفر
بقعه شاهزاده عبدالله اوجان منسوب به عبدالله بن موسی بن جعفر در روستای اوجان ساوه
عبدالله بن موسی بن جعفر معروف به عبدالله عَوكَلانی فرزند امام کاظم(ع). پس از شهادت امام رضا(ع)، گروهی از شیعیان با توجه به سن کم امام جواد(ع)، عبدالله را امام بعدی پنداشتند ولی با پرسیدن سؤالاتی فقهی دریافتند که او امام نیست. آرامگاهی در ساوه و آرامگاهی در بافق یزد به او منسوب
است.
حضرت شاهزاده عبدالله بن موسی بن جعفر علیه السلام
الا حقر میر سید احمد روضاتی
در راه ساوه با اصفهان بسمت چب جاده در دهکده ( اوجان ) از اراضی (اوه ) در چهار فرسخی {شهرستان (ساوه) } گنبدی بچشم میخورد که در زیر این گنبد مطهر امازاده واجب التعظیم وجلیل القدر حضرت عببدالله بن موسی بن جعفر علیه السلام است .
حضرت امامزاده عبدالله علیه السلام از بزرگان اصحاب پدرش حضرت موسی بن جعفر علیه السلام وبرادرش حضرت امام رضا وبرادرزاده خوحضرت جواد الائمه علیم السلام بوده است واز آنان احادیثی را روایت کرده که درکتب اخبار شیعه ضبط شده اسشت .
شیخ مفید در کتاب ( ارشاد ) وشیخ طوسی در کتاب ( رجال) مسعودی در کتاب ( اثباث الوصیه ) وابن شهر آشوب مازندارانی درجلد دوم ( مناقب ) وسید مرتضی در (عیون المعزات ) وعلامه مامقانی درجلد دوم (تنقیح المقام ) وصاحب منتخب التواریخ وصاحب وصاحب (قاموس الرجال) صاحب ( دائره المعارف اعلمی وآیه اآقای حاج سید ابوالقاسم خوئی مرجع تقلید عصرما درکتاب (معجم رجال الحدیث همه بالاتفاق امازاده عبدالله رابجلالت قدرز وعظمت ستوده وتعریف کرده اند وخود نگارنده هم درکتاب {فرهنگ عقائد شعیه یا مناهج المعارف } شرح حال امازاده عبد الله رابطور تفصیل نوشته ام که بچاپ رسیده است .
وازجمله کسانیکه ذکری از این امازاده کرده است علامه بزرگوار عبدالجلیل قزوینی رازی است درکناب (النقص )که حدود سال ( 560) قمری آنر اتالیف کرده گوید قبر امام زاده عبدالله بن موسی بن جغفر بن جعفر علیه السلام شهر ( آبه) است.
ودرهر صوورت درحدود نهصد سال قبل از این بر مزار این امامزاده گنبدی ساخته شده بطرز ساختمانهای مغولی وحرم بزرگی برای اوترتیب داده اند که از هرجهت قابیل توجه واز عمارات باستانی کشور ما محسوب میشود .
وچون احتیاج بتعمیرات لازمه وتوسعه در اطراف آن هست حضرت آیه الله جناب آقای حاج شیخ محمد حسین شریعتمدار ساوجی دامت برکاته که از علمای با تقوای وطراز اول شهرستان ساوه هستند عطف توجهی فرموده اند که بلکه انشاء الله با کوشش وفعالیت معظم له درظل عنایات وتوجهات خاصه پزرودگار جلب عظمته تعمیرات این امازاده بپایان برسد واین خدمت ارزنده با اهل بیت عصمت وطهارت خاتمه پذیرد.
بنابراین لازم است مومنین وارباب خیر که مایل باشند برای آخرت خود عمل صالحی انجام وذخیره داشته باشند در این اقدام بزرگ که مصداق ( ومن یعظم شعائر الله فاتها من تقوی القلوب ) هست با معظم له مستقیما تماس گرفته وهمکاری کنند تا از ثوابهای آخرتی این عمل بهره مند شوند وبرای آسان شدن کار اشخاصی که مایل باشند میتوانند وجوه نقدی خودرا به (بانک ملی تهجدی ایران ) در شهر ساوه بحسلب شماره { 2.120} که بنام حضرت آیه الله شریعتمداری است واریز نمایند ویا بکتابخانه ( مسجد الرحمان ) تهران واقع در خیابان فیش آباد روبروی وزارت راه بپردازند وفیش رسید دریافت نمایند . امید است انشاء الله تعالی همه برادران دینی در ین کار خیر تشریک مساعی بنمایند والله الموفق والمعین بتاریخ 20 ربیع الثانی سنه 1398ذقمری
الا حقر میر سید احمد روضاتی
پ
پشتکار ستودنی آیت الله روضاتی در نگارش کتب دینی
https://www.hawzahnews.com/news/410544
حوزه / ایشان برای نوشتن المستدرک علی روضات الجنات، دوازده سال زحمت کشید و هرچه از قلم جدش در اصل کتاب جا افتاده بود را از تراجم دانشمندان شیعه و سنی استدراک کرده و به آن ضمیمه نمود.
به گزارش خبرگزاری «حوزه»، یکی از عالمان وارسته و منسوب به این خاندان والاگوهر، آیت الله میرسید احمد روضاتی اصفهانی است که دفتر حیاتش در هفتم رجب 1347 ق. در محله چهار سوق شیرازی های اصفهان گشوده شد. نسب شریف ایشان با چند واسطه به امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع) می رسد. پدرش سید محمدباقر از خوشه چینان محفل درسی سید ابوالحسن اصفهانی، ملا محمدفشارکی و نیز آیت الله سید حسین بروجردی بودند که عمر شریف خود را در مسیر ترویج دین اسلام گذراندند.
تحصیلات میرسید احمد
میر سید احمد در زادگاهش تحصیلات جدید را فراگرفت و چنانکه خود در کتاب مناهج المعارف نوشته اند: به حکم تکلیف شرعی و با شور و عشق فراوان در سلک طلاب علوم دینی در آمد و در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل سطوح ادبیات، معانی و بیان، منطق، فقه و اصول و کلام پرداخت. ایشان پس از طی دروس سطح در سال 1376 ق. جهت ادامه مدارج علمی، روانه قم، مرکز علمی جهان اسلام شد. محفل درس آیات عظام سیدمحمد حجت کوه کمره ای، سید محمدتقی خوانساری و نیز سیدحسین بروجردی را مغتنم شمرد و بهره ها اندوخت.
نویسنده گنجینه دانشمندان در این خصوص می نویسد: هنگام مراجعت به قم ،کفایه را از محضر آیات عظام مرعشی نجفی و حاج شیخ مرتضی حائری فراگرفته و به درس خارج آیات، خوانساری و حجت شرکت کرده و در خلال آن شرح تجدید و شرح شوارق لاهیجی را از حضرت آیت الله حاج احمد خوانساری استفاده نموده و از درس فقه و مقداری اصول آیت الله بروجردی نیز بهره مند گردید و تقریرات دروس ایشان را به رشته تحریر درآورده، خصوصا مساله لباس مشکوک را به صورت رساله ای جداگانه به نام السبیل فی اللباس المشکوک نوشته است.
مهاجرت به اصفهان
آیت الله روضاتی پس از سال ها زانو زدن در محضر علمای اسلام و فقهای اعلام و نیل به مدارج عالیه علم و عمل و نیز کسب اجازه روایی از اساتید بزرگ به زادگاه خود اصفهان مهاجرت کرد. ایشان در آنجا مشغول تدریس دروس حوزوی برای تشنگان معارف در مدرسه صدر و اقامه جماعت و همچنین بیان درس تفسیر برای عموم مردم شد.
از اصفهان به تهران
سید احمد پس از چندی، برای انجام کاری به تهران می رود که بهانه ای برای اقامت دائم ایشان درآنجا فراهم می شود، آقای رازی در گنجینه دانشمندان می نویسد: برحسب تصادف به تهران آمده و جمعی از مومنین و نمازگزاران مسجد الرحمان واقع در شمال تهران از معظم له برای اقامه جماعت در آن مسجد تقاضا نموده و ایشان هم اجابت کرده است،این سیدبزگوار از این زمان تا پایان عمر در تهران زیست.
آثار قلمی
این عالم ربانی با تاسی از اجداد نویسنده اش از همان زمان تحصیل دست به قلم برد و تراوشات فکری اش را به رشته تحریر می آورد. صاحب گنجینه می نویسد: علامه روضاتی را از اولی که در حوزه علمیه قم دیده و آشنا شدم، اهل مطالعه و تالیف و تصنیف یافتم.
برخی آثار چاپ شده این نویسنده پارسا
*المستدرک علی روضات
*مناهج المعارف یا فرهنگ عقاید شیعه
*میزان الانساب
*مغانم النصول فی شرح معالم الاصول
*سیرعلم الاصول فی مختلف العصور
*علمای الاسره
*گمراهان باب و بهاء
*ترجمه مسکن الفواد شهید ثانی.
ایشان برای نوشتن المستدرک علی روضات الجنات، دوازده سال زحمت کشید و هرچه از قلم جدش در اصل کتاب جا افتاده بود را از تراجم دانشمندان شیعه و سنی استدراک کرده و به آن ضمیمه نمود.
اصل کتاب مناهج المعارف از تالیفات جد اعلای ایشان، آیت الله حاج میرزا ابوالقاسم خوانساری معروف به میر کبیر است. او از شاگردان مجلسی صاحب بحار الانوار بوده که یک دوره اصول دین را به فارسی و در کمال حسن تحقیق نوشته است.
یادگارن پدر عالم
از این عالم ،دو پسر به عنوان باقیات و صالحات باقی مانده اند که یکی میرسیدمحمد روضاتی متولد 1375ق. در اصفهان و از طلاب علوم دینی است که به تحصیل معارف و تدریس آن اشتغال دارد، پسر دوم ایشان میرسیدمحمدهاشم روضاتی می باشد.
غروب ستاره درخشان
آیت الله میرسیداحمد روضاتی پس از سال ها تلاش در امر تبلیغ و ترویج مذهب تشیع در سال 1380 ش به لقاء الله پیوست. پیکر پاک آن مرحوم پس از تشییع باشکوه در تهران به زادگاهش اصفهان انتقال یافت و در قبرستان باغ رضوان آرامش ابدی یافت.
منبع: گلشن ابرار ج 10، ص560.
خاندان مرحوم سید رضا روضاتی
http://www.mahdiehisfahan.com/wp-content/uploads/motawalli/kotob/5goftar/002.htm
مرحوم مغفور له علامه فقید حجة الاسلام والمسلمین آقای حاج سید رضا روضاتی در تاریخ اول شهریور 1312شمسی برابر با یازدهم ذیقعده الحرام 1351قمری سالروز ولادت فرخنده ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه أفاضل التحیه والتسلیم در خانواده ای روحانی دیده به جهان گشود.
مرحوم حجة الإسلام سيد رضا روضاتي در اوائل طلبگی
خاندان روضاتی به لحاظ موقعیت علمی وشخصیت اجتماعی از بیوتات برجسته شیعه به شمار میرود که نزدیک به دو قرن است ساکن شهر اصفهان می باشند وسلسله نسب شریف وافتخار آمیز ایشان به امامزاده واجب التعظیم حضرت عبدالله بن موسی بن جعفر مدفون در شهر ساوه میرسد.
خاندان روضاتی در حدود سال 1330 قمری
در صف اول از سمت راست حضرات آیات میرزا محمد مهدی, میرزا محمد جعفر, میرزا مسیح
میرزا محمد ابراهیم, میر سید حسن چهارسوقی دیده می شوند
این خاندان بخاطر تألیف کتاب مشهور روضات الجنات اثر نفیس مرحوم آيه الله العظمی آقا سید محمدباقر چهارسوقی به روضاتی شهرت یافته اند چنانچه صاحب المنجد فی الاعلام در صفحه 276 مینویسد: «روضات الجنات فی تراجم رجال الشيعة وهو من اشهر مؤلفات الشيعة وعرفت اسرته من بعده باسم آل الروضاتي نسبة الی کتابه». (کتاب روضات الجنات در احوال بزرگان شیعه از مشهورترین مؤلفات شیعه می باشد که خاندان صاحب روضات بعد از او به جهت منسوب بودن به آن کتاب به اسم روضاتی شناخته می شوند).
خاندان روضاتی در سال 1341 قمری
علامه حسن الامین مؤلف کتاب ارزشمند دائرة المعارف الاسلامیة الشیعیة در جلد 4 صفحه 231 مینویسد: «وقد شهدت اصفهان نبوغ عدد من العلماء والمفکرين ممن نشؤوا فيها او هاجروا اليها ولا تزال هذه الاسماء حیة فی اصفهان بما ترکه اصحابها من بنين تسلسل فيهم العلم حتی اليوم... اما أسرة الخوانساری صاحب روضات الجنات فيعرفون اليوم باسم الروضاتي». (اصفهان همواره شاهد تعدادی از نوابغ وعلما واندیشمندان بزرگ بوده که یا در این شهر زندگی کرده اند ویا به آن مهاجرت نموده اند وهمواره نام ویاد آنها در این شهر زنده مانده چرا که فرزندان عالم آنان تا امروز در این شهر به سر می برند که... از جمله آنها خاندان صاحب روضات الجنات می باشند که امروز باسم روضاتی شناخته می شوند).
اجداد
جد ابوینی ایشان مرحوم آية الله العظمی آقا میرزا محمد مهدی بن صاحب روضات متولد 1251 قمری ومتوفای سیزدهم ذیحجه 1324 قمری از فقها ومجتهدین نامدار اصفهان بود.
وی مراحل تحصیلات عالی خود را در محضر پدر بزرگوارش صاحب روضات وعموی ارجمندش مرحوم آية الله العظمی میرزا محمدهاشم چهارسوقی صاحب مبانی الاصول ومرحوم آية الله العظمی حاج ملاحسین علی تویسرکانی گذرانده واز همه اساتید خود اجازه اجتهاد وروایت اخذ فرموده ورساله های عملیه ایشان بعد از فوت صاحب روضات در اختیار مردم قرار گرفته است که جمع کثیری از مقلدین ایشان بشمار میرفتند.
تکیه آية الله العظمى آقا سيد محمد باقر چهارسوقی صاحب کتاب روضات الجنات در تخت فولاد اصفهان
مرحوم آية الله العظمی آقا میرزا محمد مهدی چهارسوقی
از آثار ایشان هزار مسئله نماز, دلیل المصلین, مكمل البقية من أحسن العطیه در فقه استدلالی وشرح بر نفلیه وشرح بر تبصره علامه حلی وحاشیه بر قوانین وحاشیه بر شرح لمعه می باشد ودر تخت فولاد بقعه صاحب روضات مدفون گردیده است.
جد پدری ایشان مرحوم آیة الله آقا میر سید علی بن آقا میرزا محمد مهدی بن صاحب روضات متولد 1277قمری ومتوفی 1342قمری میباشد. وی از شاگردان آیات عظام, مرحوم میرزای شیرازی بزرگ ومرحوم آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی بوده واز ایشان مجاز گردیده است ومزار ایشان در تخت فولاد در وبقعه صاحب روضات میباشد.
مرحوم آیة الله آقا میر سید علی چهارسوقی
پدر ونیاکان
پدر بزرگوار ایشان مرحوم مغفور آية الله حاج سید صدرالدین روضاتی فرزند مرحوم آية الله حاج میر سیدعلی روضاتی ومرحوم حاجیه خانم جهان سلطان میباشد. وی در سال 1308قمری متولد ودر 19 ذیحجه 1392قمری بدرود حیات گفت ودر ضلع جنوب شرقی تکیه مرحوم صاحب روضات واقع در تخت فولاد اصفهان بخاک سپرده شد.
ایشان داراری تالیفات سودمندی است که این مقاله را فرصت ذکر همه آنها نیست از جمله آثار وی کتاب نورالایمان, سراج الایمان, هادی المصلین, چهل حدیث, تشریح الانسان وکمال الیقین میباشد که بعضی از آنها چندین مرتبه به زیور طبع آراسته گردیده است.
آية الله حاج سید صدر الدین روضاتی عالمی فرهیخته ومحدثی خبیر بود وبه حسن خلق وصله رحم زبانزده خاص وعام گشته بود ودر طول عمر شریفش موفق به اخذ اجازات علمی وروایتی وامور حسبیه از اساتید برجسته از جمله آية الله العظمی میر سید محمد مهدی موسوی کاظمینی وآية الله العظمی سید محمد تقی خوانساری وآية الله العظمی سید حسین بروجردی وآية الله العظمی سید محسن حکیم گردیده است.
آية الله حاج سید صدرالدین روضاتی
حجج اسلام سید رضا روضاتی وحاج سید صدر الدین روضاتی
اجازه اجتهاد وروایت مرحوم آية الله سید صدر الدین روضاتی از مرحوم
آية الله العظمی میر سید محمد مهدی موسوی اصفهانی کاظمینی
اجازه امور حسبیه آية الله سید صدر الدین روضاتی از مرحوم آية الله العظمی محمد تقی موسوی خوانساری
اجازه امور حسبیه آية الله سید صدر الدین روضاتی از مرحوم آية الله العظمی بروجردی
اجازه امور حسبیه آية الله سید صدر الدین روضاتی از مرحوم آية الله العظمی سید محسن حکیم
مادر
مادر مرحوم حاج سید رضا روضاتی, مرحومه مغفوره علویه صالحه حاجیه خانم طاهره روضاتی فرزند مرحوم آية الله آقا میرزا محمد جعفر روضاتی ومرحومه حاجیه خانم رباب می باشد.
وی در سال 1275 شمسی متولد ودر سال 1337 شمسی دار فانی را وداع گفت واز جمله زنان پرهیزگار وبا تقوای این دودمان بشمار میرفت.
جد مادری
جد مادری ایشان مرحوم آية الله آقا میرزا محمدجعفر فرزند مرحوم آية الله میرزا محمد مهدی بن صاحب روضات است که در سال 1275قمری متولد ودر سال 1330قمری در حال سفر به عتبات در قصر شیرین وفات نموده وهمانجا مدفون گردید. ایشان تحصیلات عالی خود را در نجف نزد اساتیدی چون علامه میرزا محمدهاشم چهارسوقی ومیرزا محمدحسن شیرازی معروف به میرزای شیرازی بزرگ طی نموده واز ایشان وسایر اساتید خود مجاز گردیده. واز جمله آثار ایشان تقریرات فقه واصول استادش آقا میرزا محمدهاشم میباشد.
آية الله آقا میرزا محمدجعفر چهارسوقی
آية الله العظمى ميرزا محمد هاشم چهارسوقى
آية الله العظمى ميرزا محمد حسن شيرازی
همسر
همسر مرحوم حجة الاسلام والمسلمین حاج سید رضا روضاتی بانوی صالحه علویه عالیه مرحومه بانو شکوه الحاجیه ابطحی می باشد که ازدواج فرخنده آنها در تاریخ هیجدهم فروردین 1335شمسی برابر 25 شعبان 1375قمری واقع گردید.
بانوی نامبرده از زنان با ایمان واز جمله شیفتگان خاندان عصمت وطهارت بود که در سال 1321شمسی در دودمان ابطحی که از خانواده های اصیل واز بیوتات علمی ومفاخر شهر اصفهان وخمینی شهر بشمار میروند دیده به جهان گشود ودر سال 1387 دیده از جهان فانی فرو بست وبه حسن اخلاق وصله ارحام زبانزد خانواده خویش بود.
والد همسر
والد همسرش مرحوم حجة الاسلام والمسلمین حاج سید نورالله ابطحی فرزند مرحوم آية الله حاج سید سلیمان ابطحی می باشد.
وی از فضلاء نامدار حوزه اصفهان بود که از محضر بزرگانی چون آیات عظام سید مهدی درچه ای, شیخ محمدرضا نجفی, سید ابوالقاسم دهکردی بهره مند شده واز برخی اساتید خود کسب اجازه نموده است.
وی در روز دوشنبه 20 ربیع الثانی سال 1391 قمری برابر 24 خرداد 1350 دار فانی را وداع گفت ودر تخت فولاد اصفهان تکیه سیدالعراقین قرب بقعه دفن شده است.
مرحوم حجة الإسلام والمسلمين حاج سيد نور الله ابطحى
حجج اسلام حاج سید صدر الدین روضاتی حاج سید نور الله ابطحی وحاج سید رضا روضاتی
فرزندان
ثمره این ازدواج فرخنده چهار فرزند می باشد که عبارتند از:
1- آقای حاج سید محمود روضاتی متولد 1344 شمسی که دارای تحصیلات عالی در رشته تاریخ اسلام می باشد.
2- آقای حاج سید احمد روضاتی متولد 1345 شمسی نگارنده این مقدمه که مفتخر به دریافت قریب به چهل وپنج اجازه از مراجع تقلید واساتید عظام گردیده است.
3- آقای سید محمد مهدی روضاتی متولد 1360 شمسی که دارای تحصیلات عالی می باشد.
4- سرکار علویه حاجیه خانم روضاتی متولد 1350 شمسی متعلقه جناب آقای مهندس سید احمد رضا ابطحی.
از سمت چب به راست: حاج سید احمد روضاتی, علامه آية الله آقای حاج سید محمد علی روضاتی
آقای حاج سید محمود روضاتی وآقای سید محمد مهدی روضاتی
نگارنده مقدمه فرزند دوم صاحب ترجمه حاج سید احمد روضاتی
همراه علامه آية الله آقای حاج سید محمد علی روضاتی در منزل ایشان در سال 1389
نگارنده مقدمه فرزند دوم صاحب ترجمه حاج سید احمد روضاتی
کلنگ احداث حسینیه امامزاده عبدالله(ع) ساوه به زمین زده شد
به مناسبت فرا رسیدن اعیاد شعبانیه کلنگ احداث حسینیه و زائرسرای امامزاده عبدالله(ع) ساوه با حضور امام جمعه، نماینده مردم ساوه و زرندیه، فرماندار و جمعی از مسئولان شهرستان به زمین زده شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی حسینیه سیدالشهداء(ع) امامزاده عبدالله(ع) در زمینی به مساحت دو هزار متر مربع با زیربنای دو هزار و 100 متر در دو طبقه احداث میشود.
این حسینیه با مشارکت خیرین و درآمد بقعه به منظور برگزاری برنامه‌های فرهنگی و مذهبی احداث میشود در آن کتابخانه، زائرسرا، سالن برگزاری مراسم پیش‌بینی شده است.
امام جمعه ساوه در آغاز عملیات اجرایی این طرح در سخنانی گفت: امامزادگان محلی برای کسب فیوضات الهی بوده و تبدیل این اماکن به قطب فرهنگی و تقویت آنان ضروری است.
حجت‌الاسلام سیدحسین تقوی اظهار داشت: شهرستان ساوه میزبان بقاع متبرکه و امامزادگان فراوانی است و می توان از این شهرستان به عنوان پنجمین پایگاه اهل بیت(ع) یاد کرد .
وی ادامه داد: امروز تغییر و تحول خوبی در امامزادگان شهرستان مشاهده میشود و تحولات رخ داده در این مرکز موجب تشویق حضور مردم در این اماکن مقدسه شده است.
وی اضافه کرد: بقاع متبرکه نقش بسیار مهمی در حفظ و تقویت ارزش‌های فرهنگی و مصونیت از هرگونه تهاجم و تعرض فرهنگی دارند.
امام جمعه ساوه تصریح کرد: خادمان و هیئت امنای بقاع متبرکه باید همواره در راستای جذب بیشتر مردم به حضور در این مراکز مذهبی و مقدس تلاش کنند.
https://www.isna.ir/news/markazi-64438/
وی بیان کرد: خوشبختانه مردم ولایی ساوه از برکات چندین امامزاده و اماکن متبرکه بهره‌مند هستند که تعدادی از امامزاده‌های این شهرستان از جمله این بقعه متبرکه از بقاع مشهور و شاخص هستند که همواره شاهد حضور زائرانی از نقاط مختلف جهان در آنها هستیم.
به گزارش ایسنا امامزاده عبدالله (ع) در مجاورت روستای اوجان از توابع بخش مرکزی ساوه قرار دارد. این امامزاده واجب‌التعظیم از نوادگان موسی‌بن‌جعفر(ع) است و در چهار فرسخی شهر ساوه به سمت سلفچگان قرار دارد.
https://www.aparat.com/v/vpTGU/%D8%AA%D8%A7_%D8%B9%D8%B4%D9%82...
بقعة امامزاده عبدالله به شمارة 23799 و در تاریخ 25/08/1387 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
تهیه کننده : محمد شرافت
